فرهنگ و ادبیات عامه در دیوان منوچهری
استاد راهنما : مهدی علایی حسینی
نگارش : طاهره امحوانی حسین پور
دانشگاه پیام نور ؛ مشهد؛ 1392
مقطع: دکتری
شماره ثبت: 5843684
چکیده
یکی از نمادهای فرهنگی بسیار قوی و طایفه ، افسانه ها، ترانه ها،ضربالمثل و آداب و رسومی هستند که باعث تفاوت و تمایز فرهنگی می شود و متاثر از واقعه ها و حوادث تاریخی و طبیعی هر منطقه به صورت افسانه و قصه حفظ شده و نسل به نسل به صورت شفاهی و سینه به سینه منتقل شده اند.
این آداب و رسوم و فرهنگ ها که می توان از آن به عنوان ادبیات شفاهی نام برد ، دارای موضوعات عوامانه است در مقابل ادبیات رسمی و باید بپذیریم که این فرهنگ عامیانه در جایگاه اجتماعی خاصی قرار دارد و آیینه ذوق و هنر و معرف خلق و خوی هر ملت و وسیله خوبی برای شناختن خصوصیات آن قوم و جماعت است و توانسته است تعداد نامحدودی از افراد جامعه را پیرو و حامی خود کند.
بنابراین پژوهش درباره ادبیات شفاهی که در جایی ثبت و ضبط نشده و نهفته در سینه افراد است امری لازم و ضروری است و باید فرهنگ دوستان ، توجه عمیق و قوی به آن داشته باشند.
مباحثی که در این رساله به آن پرداخته شده است عبارتند از: بیان ویژگیهای فرهنگ ، آد اب و رسوم، باورها و اعتقادات و بطور کلی هر آنچه که به فرهنگ و ادبیات عامه بر می گردد در دیوان منوچهری ، امید است که گامی باشد هر چند کوچک در پاس داشت این قسمت از گنجینه بی بدیل و گرانقدر ادبیات شفاهی ایران زمین.
کلید واژه ها
فرهنگ و ادبیات عامه،دانش عوام،فولکلور،شعردر قرن پنجم،منوچهری دامغانی
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود می باشد.
