دوبیتی ها و ترانه‌ها که به صورت شفاهی و سینه به سینه نقل شده‌اند،  گنجینۀ ارزشمند و گرانبهای هر ملتی هستند که اصیل ترین احساسات بشری را در خود جای داده‌اند. این اشعار نمایانگر احساسات ساده و بی پیرایۀ انسانهایی ست که،  از دل برآمده‌اند و بر دل می نشینند، ازاین روست که دوبیتی ها پس از گذشت صدها سال، جاودانه‌اند.
در این مقاله، بررسی سیر تحول دوبیتی در ادوار مختلف شعر فارسی از آغاز تا به امروز مد نظر ما بوده‌است؛ ابتدا به بیان مهمترین نکات دربارۀ کلیات و وزن این قالب شعری پرداختیم و پس از معرفی و ذکر نمونه‌هایی از دوبیتی های شاعران در هر دوره‌ی سبکی به بررسی و بیان مهمترین ویژگیهای هر دوره در سه سطح ادبی، زبانی و فکری از سبک خراسانی تا دوره‌ی معاصر پرداختیم. در پایان برای مقایسۀ بهتر میزان به کارگیری هریک از فنون ادبی در دوبیتی ها، برای هر دوره‌ی سبکی نموداری رسم کرده تا مقایسه و نتیجه‌گیری بهتری از آنچه در باب دوبیتی ذکر شد به دست آید.
آنچه ‌از نتیجۀ کلی این مقاله بدست می‌آید:‌الف-گردآوری نام شاعران دوبیتی‌سرا و ذکر نمونه‌هایی از دوبیتی های آنها  ب-بررسی این نکته که هریک از شاعران در دوره‌های مختلف به چه میزان و چگونه‌ این قالب را به‌ کار برده‌اند و دلایل دیگر شاعران در عدم به کارگیری این قالب چیست.  ج-بررسی و ذکر برجسته‌ترین ویژگیهای سبکی دوبیتیها در سه سطح ادبی، زبانی و فکری.