خواهر احمد عزیزی از درگذشت این شاعر آیینی کشور خبر داد.
زینب عزیزی خواهر احمد عزیزی در گفتگو با مهر، گفت: احمد عزیزی ساعتی پیش در بیمارستان امام رضا(ع) شهر کرمانشاه درگذشت.
وی درباره برنامه های تشییع این شاعر آیینی کشورمان گفت: در حال حاضر در بیمارستان هستیم و عازم منزل ایم. پیکر احمد نیز قرار است در سردخانه بیمارستان قرار بگیرد تا برای برنامه های بعدی تشییع و تدفین تصمیم گیری شود.
احمد عزیزی شاعر انقلاب که دیروز ۱۵ اسفند ۹۵، وارد نهمین سال بودنش در وضعیت کما شده بود، به دلیل انسداد روده، تحت یک عمل جراحی ناگهانی قرار گرفت و امروز به دلیل عوارض پیش آمده، درگذشت.
این شاعر اهل بیت(ع) از ۱۵ اسفندماه ۸۶ به دلیل کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی به کما رفت و از همان زمان تاکنون در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار داشت.
احمد عزیزی در ۴ دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابانها و... به خوبی فرا گرفت.
عزیزی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با شهید مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
این شاعر انقلابی سرودن شعر را از سالهای جوانی با مجله جوانان آغاز کرد.
وی از پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۶ تا کنون بعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی سی یو بیمارستان امام رضا کرمانشاه بستری است.
عزیزی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد  و شاعری با سبک منحصر به فرد است که این سبک بصورت مثنوی در «کفشهای مکاشفه» جلوه کرده‌است.
 تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی - ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بی‌نظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشته‌است. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت در بیشتر آثارش موج می‌زند.
رهبر معظم انقلاب  در ۲۸ مهر ۱۳۹۰ طی سفر به کرمانشاه از احمد عزیزی در بیمارستان عیادت کردند.
«کفش‌های مکاشفه»، «شرجی آواز»، «خوابنامه و باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رؤیا»، «ناودان الماس»، «ترانه‌های ایلیایی»، «غزالستان»، «قوس غزل»، «ملکوت تکلم»، «سیل گل سرخ»، «روستای فطرت» و «رویای رویت» از آثار به‌جامانده از احمد عزیزی هستند.