ادبیات ترکی چه در آسیای صغیر و چه در آسیای میانه که اکثر ترک زبانان در آنجا می‌زیستند در این دوره جهشی پیدا می‌کند. این جهش از یکسو بخاطر قدرت یافتن امپراتوری عثمانی و از سوی دیگر بدلیل رواج زبان و فرهنگ ایرانیان در آنجا می‌باشد. در این دوره تاثیرات عمیقی که مولوی در ادب ترک گذارده بود با یونس امره شکوفا شد. فرقه مولویه بپا شد و فارسی در آن به مثابه زبان مقدس درآمد.
سدهٔ چهاردهم ( ادبیات ترکی )
PostDateIconدوشنبه, 21 اسفند 1391 ساعت 10:26 | PostAuthorIconنوشته شده توسط شایگان | مشاهده در قالب PDF | چاپ | فرستادن به ایمیل
سدهٔ چهاردهم
ادبیات ترکی چه در آسیای صغیر و چه در آسیای میانه که اکثر ترک زبانان در آنجا می‌زیستند در این دوره جهشی پیدا می‌کند. این جهش از یکسو بخاطر قدرت یافتن امپراتوری عثمانی و از سوی دیگر بدلیل رواج زبان و فرهنگ ایرانیان در آنجا می‌باشد. در این دوره تاثیرات عمیقی که مولوی در ادب ترک گذارده بود با یونس امره شکوفا شد. فرقه مولویه بپا شد و فارسی در آن به مثابه زبان مقدس درآمد.
از آثار بدست آمده در این دوره می‌توان به قصص‌الانبیای رابگزی اشاره نمود. شاعری گمنام نهج الفرادیس رامی‌نویسد. اولین خسرو و شیرین در ادبیات ترکی بدست شاعری بنام قطب به لهجه‌ای از آسیای میانه نوشته می‌شود. حسام کاتب جمجمه نامهٔ عطار را ترجمه می‌کند. نسیمی هم در این دوره به زبانهای ترکی و فارسی شعر می‌سروده‌است. گلشهری منطق الطیر عطار را ترجمه می‌کند و عاشق پاشا هم اشعار صوفیانه‌ای در قرن ۱۴ دارد. سولی فقیه داستانهای عاشقانه فارسی را ترجمه می‌کند. خواجه احمد بن مسعود مثنوی سهیل و نوبهار را از فارسی برمیگرداند. همچنین او فرهنگ نامهٔ سعدی را هم می‌نویسد. شیخ اوغلو قابوسنامه و مرزبان نامه را ترجمه می‌کند و احمدی از بزرگترین شعرای ترک تقریبا اکثر مثنوی‌های عاشقانهٔ فارسی را بترکی می‌نویسد. توتماجی آثار عطار را برمیگرداند و شاعری بنام محمد عشق نامه را بترکی تحریر می‌نماید. برهان الدین و کول مسعود و شیخ اوغلو صدرالدین هم از دیگر شعرای این عهد هستند.
http://fa.wikipedia.org
آخرین بروزرسانی (دوشنبه, 21 اسفند 1391 ساعت 10:36)
