تصاوير و سازه‌هاي زباني نو در غزليات شمس و تحليل ساختاري آن‌ها/ نويسنده منصوره هوش‌السادات.- تهران: انتشارات فرهنگ‌شناسي، ‎۱۳۹۵.
عنوان روي جلد: فرهنگ تصاوير و سازه‌هاي زباني نو در غزليات شمس...
پژوهش حاضر به مدد جاذبه سحرانگیزی آغاز گردید که در اشعار مولوی نهفته است. شگفتی‌های لفظی و معنوی فراوانی که روح و جان آدمی را مجذوب خود می‌سازد و دشواری‌ها را به نظر هموار می‌نماید. مولانا برای بیان اندیشه‎های ناب عرفانی و هیجانات و مکنونات رمزآلود آسمانی خود به آفرینش صدها سازه نوین زبانی دست یازیده که تاکنون کمتر به آن ها پرداخته شده است. 
در کتاب حاضر، بیش از 3000 سازه زبانی جدید در غزلیات شمس به تفکیک اشتقاقات و ترکیبات، در قالب اسم، صفت، قید، فعل، و نیز ترکیبات وصفی، اضافی، و شبه جمله، معرفی و تحلیل ساختاری و معنایی شده‌اند. همچنین با تعیین الگوهای سازنده زبانها، جداول و نمودارهای فراوانی هر الگو ارائه گردیده است. بدیهی است در عصر کنونی که به علت رشد انفجار گونه علوم در زمینه‌های مختلف، نیاز مبرمی به واژه‌سازی در تمامی عرصه‌های علمی، صنعتی و فرهنگی وجود دارد و نیز با وجود نوعی" نو واژه هراسی" که در بین گویشوران فارسی زبان دیده‌می‌شود؛ معرفی و تحلیل شیوه‌های واژه‌آفرینی مولانا، می‌تواند به عنوان یک نمونه در این زمینه مطرح شود.