مریم مرادی گفت: شمس تبریزی و مولانا در سطحی قرار داشتند که یکدیگر را جذب کردند و شمس تبریزی را فقط بر اساس اشعار مولانا می‌توان شناخت.
به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه صورت ماه با محوریت بررسی آثار مولانا جلال الدین محمد بلخی با حضور جمعی از اساتید ادبیات و مولوی پژوهی،  از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.  
مرادی در این برنامه، داستان مولانا را تماما عاشقانه خواند و گفت: سخن گفتن درباره مولانا و دنیای ذهنی او و نیز مبانیِ جهان سوز این شاعر و عارف بزرگ، به حق کاری دشوار است. بیش از ۷۰۰ سال خورشید مثنوی معنوی از گریبان عرفان شرق سر بر آورده و بر کرانه قلب ها تابیدن گرفته است و دریای جوشان معنوی هزاران دُر را بر [صدف سینه عالم جلوه گر نموده است].
وی افزود: مولانا از حیث احاطه بر فلسفه و عرفان نظری، طلایه دار عصر خود است و به راحتی می توانست در این عالم داد سخن دهد و حتی از ارباب علم و نظر پیشی گیرد. داستان مولانا در حوزه خشک و مجلسی عقل انسان نمی گنجد. داستان مولانا عشق است و با داشتن اندیشه ای نافذ و تجربیات عملی و شهودی و نیز قدرتمندی وی در حوزه موسیقی و شعر، بی شک [سراینده آیات شگرف] است.
در ادامه سلطان مراد جمشیدیان، پژوهشگر حوزه ادبی با اشاره به سفر مولانا از بلخ به بغداد، به عنوان شهری دانش گستر گفت: وی در بغداد به گسترش آموخته های خود پرداخت و بعد به شام، حجاز و حج مشرف می شود و همگام با پدر مجالس وعظ برگزار کرد.
وی با ذکر بخشی دیگر از این زندگی نامه، با اشاره به روی آوردن مولانا به دیوان ثنایی و عطار و تبیین خُلقیات متواضعانه او در قبال مردم، گفت: مرگ پدر، مصادف با ۲۴ سالگی مولانا است؛ همچنین فرزند اول مولانا به گفته ی این شاعر، مولانا را به یاد دوران کودکی خودش می اندازد و در آن دوران از وعظ گفتن، هچون گذشته اظهار شادی نمی کند.
جمشیدیان گفت: مولانا باید از یک عالم دیگر و تدریس که حالتی روزمره به خود گرفته بود، به صورت موقت فاصله می گرفت و روند وعظ در میان مردم، وی را اقناع نمی کرد و [رفتن به سمت عالمی دیگر و همنشینی با شمس، یک توفیق برای مولانا بود].
در بخش دیگر این برنامه، احمد محمدی مولوی پژوه به تبیین شرایط تولد انسان های بزرگ در تاریخ اشاره کرد و گفت: مولانا آنقدر وسیع و بزرگ است که اگر یک نماینده برای علوم انسانی امروز معرفی کنیم، نام مولانا در ترکیب دین مبین اسلام و فرهنگ غنی ایرانی، کافی است. امروز با ورود به دانشگاه علوم انسانی، رشته های ادبیات، تاریخ، فلسفه و منطق گرفته تا جامعه شناسی را شاهد هستیم و مولانا [در اشعارش] تمامی این رشته ها را در کنار یکدیگر تجمیع کرده و این ترکیب را به صورت جامع گردآورده است.
در این برنامه همچنین امیرحسین حسنی نیا، مولوی پژوه و کارشناس موسیقی با اشاره به گردآوری آلبوم موسیقیایی در رابطه با آثار مولانا گفت: اولین قطعه این آلبوم مبنی بر ریتم های دوار و کهن ایرانی است و این آلبوم ۴ سال گذشته وارد بازار شده است. این آلبوم نخستین کار ما بود؛ مخاطب آن خاص هستند. هر کس سراغ اشعار مولانا می رود، به نوعی گرفتار می شود و ما نیز نتوانستیم از این حوزه خارج شویم.
وی برخی اوزان شعری مولانا را سخت و برخی دیگر را سهل توصیف کرد و افزود: کسی که سراغ اشعار مولانا می رود، باید درآن محو شود و کوشش برای تولید ملودی برای اشعار مولانا، [به تولید آلبومی می انجامد که] همچون بسیاری آثار [بازاری] خواهد بود.
در ادامه دلارام آکار، مولوی پژوهش با اشاره به تعابیری از عالم زر، گفت: عرفا بر این باور هستند که قبل از تولید جسم، تعدادی از ارواح با یکدیگر انس و الفت داشته اند و بنده دیدار شمس و مولانا را بر این باور می دانم.
وی به ابیاتی از شعر مولانا در همین رابطه اشاره کرد و افزود: این دو (شمس و مولانا) در سطحی قرار داشتند که یکدیگر را جذب کردند... و شمس تبریزی را فقط [بر اساس اشعار مولانا] می توان شناخت.  شمس تبریزی در حدی که از مولانا شناخت داریم، قابل شناسایی نیست و مقالات [منسوب به وی] نیز توسط یاران مولانا (در مجالسی که همراه شمس حضور داشته است) گردآوری شده است.