ویراست جدید کتاب «شیوه شیوایی؛ درسنامه نگارش و ویرایش» سومین کتاب سید ابوالقاسم ژرفا، نویسنده نام‌آشنای حوزوی است که پیش‌تر، کتاب‌های ارزشمند «بر ساحل سخن» و «بر بال قلم» را به جامعه حوزوی و جامعه هنری و ادبیاتی کشور هدیه داده بود.
شیوه شیوایی: درسنامه نگارش و ویرایش/ نویسنده: ابوالقاسم (ژرفا)؛ تهیه و تنظیم: معاونت آموزش مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران.- [ویرایش؟].- قم: حوزه علمیه قم، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۳.
ویراست جدید کتاب «شیوه شیوایی؛ درسنامه نگارش و ویرایش» سومین کتاب سید ابوالقاسم ژرفا، نویسنده نام‌آشنای حوزوی است که پیش‌تر، کتاب‌های ارزشمند «بر ساحل سخن» و «بر بال قلم» را به جامعه حوزوی و جامعه هنری و ادبیاتی کشور هدیه داده بود.
حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)، از اساتید حوزه علمیه و دانشگاه و از نویسندگان با سابقه حوزوی است که بیش از ۳۰ سال از عمر خود را صرف ادبیات، هنر و نویسندگی کرده است. او همچنین نزدیک به ۱۰ سال گذشته را به ترجمه کتاب الغدیر، نوشته علامه امینی مشغول بوده است و امید می‌رود که این اثر بزودی به چاپ برسد.
کتاب شیوه شیوایی، چنانکه از نامش هویداست، یک متن ادبیاتی و به دنبال عرضه قواعد محض و اطلاعات خام ادبی نیست؛ بلکه متنی آموزشی است و با هدف آموزش به شیوه کارگاهی برای طلاب حوزه علمیه نوشته شده است. به همین سبب، مطالب این کتاب در قالب درس‌هایی کوتاه و با آغاز و پایان مشخص، تقسیم‌بندی شده که هر درس معمولا با مقدمه‌ای مختصر شروع شده، مطالب را به صورت دسته‌بندی‌شده و ساده ارائه می‌کند و در پایان هر درس، تمرین‌هایی در نظر گرفته شده که باید توسط فراگیران انجام شود. مولف به نشانه گذاری درست در جملات فارسی نیز اشاره کرده و اصول کلی حاکم بر نگارش را طی 26 درس برای طلاب و دانشجویان بیان کرده است.
این کتاب در دو فصل کلی تدوین شده که فصل اول به نگارش، و فصل دوم به ویرایش می‌پردازد و به طور ویژه، برای طلاب جوان و فضلای حوزوی علاقه‌مند به نویسندگی و قلم، قابل استفاده است.
نان و گندم در آثار منظوم ادب فارسی (تا قرن هفتم)/ گردآورنده: رسول روشن‌دل.- مشهد: ضریح آفتاب، ۱۳۹۳.
شاعران زبان فارسی در دوره های مختلف هر کدام به تناسب جهان بینی و ذهن و زبان خود واژه های نان, گندم و ... را در خدمت ادبیات رزمی، بزمی، وصفی و غیره به کار برده‌‍اند که از کاربرد فراوان آنها در شعر شاعران، تلمیح به داستان حضرت آدم که با خوردن گندم از بهشت رانده شد از همه بیشتر است.
در این پژوهش سعی شده است تا کاربرد انواع نان در شعر فارسی از ابتدا تا قرن هفتم، ترکیبات فراوان نان در زبان فارسی با مضامین گوناگون فرهنگ و باورهای مردم نسبت به جایگاه والا و مقدس نان گندم و ... نشان داده شود.
تاریخچه نان و گندم، فرهنگ و باورهای مردم درباره نان و گندم در ادب فارسی، نان و گندم در آیینه آرایه های ادبی، نان و گندم در نگاه شاعران شاخص تا قرن هفتم و نان و گندم در کنایه و مثل از موضوع‌های مختلف این اثر است.
