به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) رمان «پسرانی از جنس روی» نوشته سوتلانا آلکسیویچ که در سال 2015 برنده جایزه نوبل ادبیات شده بود، با ترجمه ابوالفضل الله‌دادی از سوی انتشارات نگاه به بازار نشر عرضه شد.
در پشت جلد این کتاب آمده است: ««سوتلانا آلکسیویچ» با روایت داستان‌های شگفت‌انگیز سربازان، افسران، پرستاران، مادران و بیوه‌های جنگجویان شوروی که شاهد نبرد خون و اشک در افغانستان بوده یا زندگی خود را از دست داده‌اند، جان خود را به خطر می‌اندازد و برای نخستین‌بار سکوت در مورد لشکرکشی شوروی به افغانستان را می‌شکند و از خیانت، دروغ و تبلیغاتی حکومتی پرده برمی‌دارد که قربانیان آن نسلی هستند که امروزه جامعه کاملا آن‌ها را طرد کرده است، نخستین نسل از دست رفته شوروی که بر سر جان و روحش قمار شد.
این کتاب شاهدی بی‌همتا در مورد حضور سربازان شوروی در افغانستان و روابط انسانی در بطن نیروهای نظامی حاضر در این جنگ است. علاوه بر این «پسرانی از جنس روی» به خوبی نشان می‌دهد مردمی که از جنگ دور مانده‌اند و به زندگی روزمره خود در شهرها ادامه می‌دهند، چه دیدگاهی نسبت به آنچه در افغانستان گذشت دارند.
روایت‌های مستند این کتاب ثابت می‌کند بار یکی از عجیب‌ترین جنگ‌های تاریخ، همچنان روی شانه‌های نحیف مادران و خواهران سربازان از دست رفته و به‌جا مانده سنگینی می‌کند.»
سوتلانا آلکسیویچ که در سال 1947 در بلاروس متولد شده، کار نویسندگی خود را با دو کتاب تحقیقی و مستندنگاری در مورد جنگ‌جهانی دوم به نام‌های «جنگ چهره‌ای زنانه ندارد» و «آخرین شاهدان» آغاز کرد. سومین کتاب او «پسرانی از جنس روی» یک رسوایی واقعی در کشورش راه انداخت. برخی از آثار آلکسیویچ هنوز هم در سرزمین مادری‌اش ممنوع است و او مجبور شده نخست به فرانسه و سپس به سوئد مهاجرت کند و اکنون در سوئد زندگی می‌کند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «‌در بیمارستان، جوان روسی را دیدم که خرسی عروسکی روی تخت پسرکی افغان می‌گذاشت. پسرک اسباب‌بازی را با دندان‌هایش برداشت زیرا دیگر دست نداشت. حرف‌های مادرش را برایم ترجمه کردند: «روس‌های هموطن تو بودن که شلیک کردن. خودت چی، بچه داری؟ پسره یا دختر؟» هنوز هم نمی‌دانم که آیا حرف‌هایش بیشتر نفرت را نشان می‌داد یا عذرخواهی.»