شماره جدید ماهنامه «سینما و ادبیات» با پروندهای درباره سینمای فنلاند منتشر شد و روی دکه رفت.
شماره جدید ماهنامه «سینما و ادبیات» با پروندهای درباره سینمای فنلاند منتشر شد و روی دکه رفت.
به گزارش خبرنگار مهر، «آکی کوریسماکی» از مطرحترین کارگردانان سینمای فنلاند و سینمای فنلاند سوژهی انتخابشده این شماره مجله سینما و ادبیات است. کوریسماکی با فیلمهای «مرد بدون گذشته»، «دختر کارخانه کبریتسازی»، «زندگی کولیوار» و... و به طور کلی سهگانههای معروفش معرف سینمادوستان ایرانی است.
پرونده سینمایی مجله سینما و ادبیات مصادف شده با اکران جهانی فیلم «آن سوی امید» که بحثها و توجهات زیادی را برانگیخته است؛ «سینهفیلیا دنیای اسرارآمیز عشق به سینماست، عشق به فیلمها، عشق به سینماگران و مؤلفان، عشق به نقدها و منتقدها، عشق به تاریخ سینما و بازکشف و بازنویسی آن و به طور کلی عشق و شیفتگی بیحد و حصر برای زیستن در جهانی یکسر انباشته از تصویر و نور و رنگ و داستان...» مجله این شماره پروندهای تدارک دیده در پاسخ به این پرسش که «سینهفیل» کیست و «سینهفیلیا» چیست؟
اما یکی دیگر از پروندههای سینمایی این شماره مجله سینما و ادبیات متمرکز شده بر یکی از مشهورترین رسواییهای سیاسی قرن به نام «واترگیت». پروندهای که با انگشت گذاشتن بر دو فیلم مشهور به بازنمایی سینمایی پرونده واترگیت با تکیه بر نقش خبرنگاران رسانههای آزاد و نقش آنها در افشاگری این رسوایی سیاسی میپردازد.
بخشهای ادبی و سینمایی ایران مجله یک وضوع واحد را در این شماره برگزیدهاند: فانتزی. علیرضا محمودی، حمید نعمتالله و جواد طوسی در میزگرد این شماره به تفصیل ریشههای فانتزی در سینمای ایران را بررسی کرده و تعریف جامعی از این نوع سینما ارائه دادهاند.
در میزگرد مراد فرهادپور، هادی تقیزاده، علیرضا محمودی ایرانمهر و شهریار وقفیپور «سیر فانتزینویسی» در ادبیات داستانی به بحث گذاشته شده است. به باور مراد فرهادپور «ادبیات تخیلی را میتوان بر اساس نوع واکنش به جهان مدرن و برخوردش با گسترش رئالیسم و سلطه رئالیسم بر ادبیات مدرن طبقهبندی کرد.» در مورد فانتزی متن سخنرانی بازیافته بورخس درباره دنکیشوت به ترجمه احمد اخوت و یادداشتهای شاپور بهیان، احمد پوری، محمود حدادی، ابوتراب خسروی، خجسته کیهان را از دست ندهید.
در این شماره گفتگویی اختصاصی ترتیب داده شده با «بلیک اتوود» استاد دانشگاه تگزاس و مؤلف کتاب «سینمای اصلاحات در ایران». اتوود پژوهشهای زیادی در مورد تاریخ اجتماعی سینمای ایران انجام داده است.
نئورئالیسم برخلاف آنچه در ایران تصور میشود نمایاندن فقر و بدبختی جامعه نیست بلکه جستوجویی است برای رسیدن به سوداهای جدید زیباشناختی در سینما. نئورئالیسم در سینما مقالهای است از رضا قیصریه از پروندهای که نئورئالیسم در ادبیات و سینما را پی میگیرد.