سيماي جامعه در اشعار طالب آملي (با تکيه بر مفردات، ترجيع‌بندها، ترکيب‌بندها...)
سیمای جامعه در اشعار طالب آملی (با تکیه بر مفردات، ترجیع‌بندها، ترکیب‌بندها...)/ نگارش: سمیه خزاعی.- استاد راهنما: کبری نودهی؛ استاد مشاور: تقی امینی مفرد.- کارشناسی ارشد (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان‌زبان و ادبیات فارسی) ؛ ۱۳۹۲.
ادبیات آیینه اجتماع است. واقعیات و تحولات اجتماعی و فرهنگی، بصورت نماها و بازتاب‌های عینی و واقعی، اما جزئی و پراکنده، در آثار ادبی کم و بیش یافت می‌شود. در میان شعرای بزرگ تاریخ ایران، محمدطالب آملی، شاعر قرن یازدهم هجری در اشعارش به فضای جامعه بسیار نظر داشته بطوری که بخشی از آثار او حقیقتا مانند آیینه‌ای است که اوضاع و احوال سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه را به وضوح نشان می‌دهد.
جامعه شناسی ادبیات در یک نگاه کلی, قصد برقرار کردن رابطه، بین ادبیات و عناصر اجتماعی را دارد. این رساله به
بررسی و شناخت جامعه و فرهنگ ایران در قرن یازدهم و دوره صفویه از خلال اشعار طالبی می پردازد. نویسنده فضای جامعه را با توجه به اجزای مختلف فرهنگی، اجتماعی از قبیل: آداب و رسوم، اعتقادات دینی و مذهبی، طب و درمان، پوشاک، صحنه‌های آسمان، مشاغل، جانوران وتفریحات(بازی ها، شکار، موسیقی و میگساری) بررسی و با ذکر شواهدی از اشعار طالب آملی متناسب با هر موضوع(خرد و کلان) سعی نموده تا کلیتی از شرایط و وضعیت آن روز ایران را به خواننده ارائه دهد.
واژگان کلیدی:
طالب آملی، آداب و رسوم، فرهنگ عامه, عصرصفویه و سبک هندی
