این دهان بستی دهانی باز شد/ تا خورندهٔ لقمههای راز شد/ لب فروبند از طعام و از شراب/ سوی خوان آسمانی کن شتاب/ گر تو این انبان ز نان خالی کنی/ پر ز گوهرهای اجلالی کنی/ طفل جان از شیر شیطان باز کن/ بعد از آنش با ملک انباز کن/ چند خوردی چرب و شیرین از طعام/ امتحان کن چند روزی در صیام/ مولانا
این دهان بستی دهانی باز شد
تا خورندهٔ لقمههای راز شد
لب فروبند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب
گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی
طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن
چند خوردی چرب و شیرین از طعام
امتحان کن چند روزی در صیام
چند شبها خواب را گشتی اسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر