مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب در سال 1372 به قصد حمایت از کوشش های محققان و مصححان و احیا و انتشار مهمترین آثار مکتوب فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی با نام «دفتر نشر میراث مکتوب» با کمک وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز به کار کرد. پس از یک دهه فعالیت، نخست به «مرکز نشر میراث مکتوب» و سپس در سال 1384 با دریافت مجوز سه گروه پژوهشی از وزارت علوم، به «مرکز پژوهشی میراث مکتوب» تغییر نام داد.
گروههای پژوهشی مرکز عبارتند از: گروه متن شناسی، گروه تصحیح متون و گروه نسخه شناسی و فهرست نویسی.
به طور خلاصه، دستاورد 19 سال تلاش این مرکز برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران اسلامی این است:
- تصحیح و پژوهش و انتشار 237 عنوان کتاب (در بیش از 260 مجلّد)

-چاپ و انتشار 49 شماره دوفصلنامۀ علمی - ترویجی آینه میراث

-چاپ و انتشار 23 شماره ضمیمۀ آینۀ میراث

- چاپ و انتشار 49 شماره دوماهنامۀ گزارش میراث

- چاپ و انتشار111 عنوان از مجموعه کارنامه دانشوران ایران و اسلام (بازنویسی متون کهن برای جوانان و نوجوانان)

- برگزاری 86 نشست و مجلس علمی نقد و بررسی کتاب های میراث مکتوب

- برپایی و مشارکت در برگزاری بیش از 25 همایش و کنفرانس علمی بین المللی از جمله همایش «علامه اقبال لاهوری»، «بزرگداشت عبدالباقی گولپینارلی»، «امام علی(ع )و میراث» «میراث علمی - فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی», «بزرگداشت زنده یاد استاد ایرج افشار» و « عرفات العاشقین و جایگاه آن در تذکره نویسی فارسی»

-کسب بیش از 75 عنوان برگزیده و شایسته تقدیر در جشنواره های کتاب سال، فارابی، حامیان نسخ خطی، کتاب سال ولایت و...