جلوه‌‌های کهن‌الگویی ادبیات پایداری در آثار سیمین دانشور
نویسندگان
فریبا رئیسی سرحدی1؛ حسین خسروی  2؛ محمد علی آتش سودا3
1زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدشهرکرد، دانشکدۀ علوم انسانی واحد شهر کرد،
2گروه زبان و ادبیات فارسی ، دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
3گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی واحد دانشگاه آزاد اسلامی فسا، فسا، ایران
چکیده
سیمین دانشور در ادبیات داستانی ایران جایگاه ارجمندی دارد. او در آثارش به عموم گونه‌های ادبیات پرداخته‌است. چگونگی کاربست گونۀ ادبیات پایداری در داستان‌های این بانوی نویسنده و تحلیل آنها بر اساس جستارهای کهن‌الگویی، ظرفیت موضوعی یک پژوهش دانشگاهی را دارد؛ از طرفی تاکنون آثار داستانی دانشور، از این منظر مورد واکاوی قرار نگرفته‌است. با توجه به جایگاه کارل‌ گوستاو‌ یونگ در روانشناسی اعماق، پس از نمونه‌یابی‌‌، مبانی تحلیلی تحقیق بر پایۀ آرای این روانشناس استوار گردید. چون موضوع پژوهش، بینا‌رشته‌ای (ادبیات و روانشناسی) است، پیش از ورود به بحث به قدر ضرور، زندگی و آثار داستانی دانشور و نظریات یونگ تبیین‌گردید تا به درک مفاهیم کمک‌ کند. یافته‌های پژوهش، اعتنامندی نویسنده به ادبیات پایداری با زمینه‌های کهن‌الگویی و کاربست ویژۀ آن را در رمان سووشون آشکار می‌نماید و مشخص می‌کند که بن‌مایۀ این رمان بر پایۀ ادبیات پایداری است.
کلیدواژه‌ها
ادبیات پایداری؛ آثار سیمین دانشور؛ یونگ؛ کهن‌الگوها
http://اصل مقاله (467.21 K)