به گزارش خبرنگار مهر، نخستین رمان «لیلا باقری» روزنامه‌نگار معاصر با عنوان «پیراهنی بر آب در قالب مجموعه رمان ژانر انتشارات ققنوس منتشر شد.

این رمان تلاشی است از سوی نویسنده برای خلق فانتری ایرانی که به گفته محمد حسن شهسواری دبیر مجموعه رمان ژانر انتشارات ققنوس، با نگاه ویژه نویسنده به افسانه‌ها و باورهای بومی میسر شده است.

در این رمان با شهری زیرزمینی، آئین‌های فتوت مشاغل، عروسی قنات و موجوداتی خیالی و باستانی در باور ایرانیان همچون شهباز، موسیقار، هوبره آتشین بال، درخت تیغال و… روبروییم که ما را به درون تخیل ناب ایرانی می‌برد.

در بخشی از فصل ابتدایی این رمان می‌خوانیم: زیاد روی بام می‌آید، حتی اگر از بوی تعفن سرگیجه بگیرد، از بوی فاضلاب‌های خشک که دم به دم آروغشان را از هر سوراخی رها می‌کنند در شهر، شهر پر از چیزهای خشک. داغی مثل هیولایی تشنه تمام ذرات رطوبت را بلعیده و همه چیز را خشک و ترک ترک کرده، مخصوصاً درختان را. تنها درخت دو ر و برش که شاخه‌ای تر دارد، درخت خانه باغ قوزی است. پری همیشه تماشایش می‌کند. مثل حالا که آمده برای خرگوش‌ها آب بگذارد که یکباره گردباد پَر هم بلند می‌شود و مجبورش می‌کند در این داغی شال را دور سر و صورت بپیچد تا پرهای ریز در دهان و بینی‌اش نرود. عادت کرده به این گردبادهای گاه به گاه. باد که می‌وزد، بیشتر از همه پر پرنده‌هایی را بلند می‌کند که خورده شده‌اند. شکار شده‌ها یا آنهایی که از تشنگی تلف شده‌اند و هنوز بدنشان کرم نگذاشته، خورده می‌شوند و ازشان می‌ماند مشتی پر. پری از تصویر خوردن گوشت پرنده و چرنده هم دلش به هم می‌خورد، چه برسد به...