«نام وی محمد و نام پدرش زکریا و کنیه‌اش ابوبکر است. مورّخان شرقی در کتاب‌هایشان او را «محمد بن زکریای رازی» خوانده‌اند. به گفتة ابوریحان بیرونی وی در شعبان سال 251 هجری (865 میلادی) در ری متولدشده و دوران کودکی و نوجوانی‌اش در این شهر گذشت. چنین شهرت دارد که در جوانی عود می‌نواخته و گاهی شعر می‌سروده. بعدها به‌کار زرگری مشغول شد و پس از آن به کیمیاگری روی آورد،» وی در سنین بالا علم طب را آموخت. بیرونی معتقد است او در ابتدا به کیمیا اشتغال داشته و پس از آن‌که در این راه چشمش در اثر کار زیاد با مواد تندوتیز بو آسیب دید، برای درمان چشم به پزشکی روی آورد.
کتاب حاضر در شرح احوال و تأثیرات رازی در علم پزشکی به نگارش درآمده است. مؤلّف تلاش کرده تا جنبه‌های مختلف زندگی علمی این دانشمند را مورد مطالعه قرار دهد. بر این اساس به کتب گوناگون تاریخی ایرانی و خارجی نظر داشته و تأثیر تألیفات و تحقیقات رازی را در طول قرون بر علم پزشکی جهان مورد واکاوی قرار داده است.
در این کتاب گزیده ای از آنچه که درباره این پزشک، نویسندگان در آثار خود آورده اند بدون کوچکترین دخل و تصرفی نقل شده است.
کتاب رازی محور آثار پزشکی جهان دربردارندۀ هفده فصل با عناوینی همچون «تولد، تحصیل، هدف پزشکی و نابینایی رازی»، «شهرت، اخلاق، عقاید پزشکی و اندرزهای رازی»، «رازی بنیانگذار مدارک پزشکی جهان»، «کتاب‌های حاوی و منصوری»، «کتاب درباره آبله و سرخک»، «کتاب برء الساعه و کیمیاگری رازی»، «رازی در کتاب (استاد محمد زکریای رازی)»، «رازی در تاریخ پزشکی ایران و سرزمین‌های خلافت شرقی»، «رازی در کتاب‌های تاریخ تمدن، پنج هزار سال پزشکی» و «رازی در تاریخ طب ایران پس از اسلام» است.
از دیگر فصل های این کتاب می توان به «رازی در خلاصه زندگینامه دانشمندان، تاریخ تمدن»، «رازی در تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران و تاریخ»، «رازی در منابع خارجی»، «عکس ها و تصاویر رازی و کارهای او»، «افسانه ها و حکایت های پزشکی منسوب به رازی»، «آثار رازی» و «فهرست راهنمای آثار رازی و نوشته‌ها و سخنرانی‌های مربوط به وی» اشاره کرد.
در بخشی از این کتاب دربارۀ «درمان افسانه‌ای فرمانروا»، می‌خوانیم: درمان های افسانه‌ای که به پزشکان نامدار مانند بقراط، جالینوس، اراسیستراتوس نسبت داده‌اند بسیار زیاد است، ولی برخی از آنها عجیب و غریب و بی سابقه و فوق‌العاده می باشد، زیرا چنین درمان های افسانه‌ای هیچ گونه شباهتی به شیوه‌های درمانی عادی ندارند.
در همین زمینه در کتاب چهار مقاله عروضی که مرکب از چهار مقاله در ماهیت علم دبیر، شعر، نجوم و طب است و توسط ابوالحسن احمد سمرقندی ملقب به نظامی عروضی بین سال‌های 551 و 552 هجری قمری تألیف شده، داستان هایی دربارۀ طبابت افسانه ای رازی و ابوعلی سینا ارائه شده که بسیار جالب و خواندنی است.
