نویسنده کتاب محمد ملکی است. این کتاب توسط انتشارات نهضت زنان در سال 1359 به چاپ رسیده است.
در رژیم شاهنشاهی هرگونه قدرت، اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، ... در دست طبقه‌ای خاص متمرکز بود. انقلاب اسلامی در ضمن رشد سطحی و عمقی‌اش معیارهای تازه‌ای را فراراه مردم مبارز ایران قرار داد، به طوری که نظام شاه‌سالاری جای خود را آرام آرام به یک نظام مردم‌سالاری با موازین اسلامی سپرد. در این دوران مردم به طور خودجوش و طبیعی بهم پیوستند و به صورت هسته‌های اولیه تحت عناوین کمیته، شورا، تعاونی، انجمن و ... رشته‌ی امور را به دست گرفتند.
در این کتاب به تشریح شورای اسلامی پرداخته شده است، اما هر جا که تحت شرایط اجتماعی حاضر احتمال برداشت غیرمکتبی شده است، جنبه مقایسه‌ای با شوراهای غیر اسلامی آورده شده است. در این مجموعه فصل‌ها، مطالب و در بعضی موارد حتی پاراگراف‌ها، سطور و کلمات به صورت مکمل یکدیگر قرار داده شده است.
این کتاب در نه فصل تهیه شده است که عبارتند از:
فصل اول: اسوه‌گزینی برای تشکیل شوراهای اسلامی،
فصل دوم: اهمیت و ارزش مشاوره در اسلام،
فصل سوم: موارد شور در اسلام،
فصل چهارم: ترکیب و شیوه کار شورا،
فصل پنجم: ره‌آورد انقلاب اسلامی: حاکمیت ملی؟ یا امامت مستضعفین؟،
فصل ششم: جو حاکم بر شوراهای اسلامی،
فصل هفتم: چه کسانی شایستگی عضویت در شوراهای اسلامی را دارند؟،
فصل هشتم: شوراها و رهبری،
فصل نهم: نمونه‌های شور در زندگی پیامبر(ص)
