نویسنده کتاب «مضامين مشترک در ادب فارسي و عربي» محمد دامادی است. این کتاب توسط انتشارات دانشگاه تهران در سال 1370به چاپ رسیده است.
پژوهشگران قرن اخیر، تحول نثر ساده عربی به نثر فنی در قرن چهارم هجری را حاصل کوشش‌های علمی عده‌ای از نویسندگان عرب‌نویس ایرانی از قبیل صاحب بن عباد، ابن العمید، ابوبکر خوارزمی، بدیع الزمان همدانی و صابی و امثال ایشان می‌دانند و بر این باورند که ایرانیان عرب‌نویس که در زبان عربی ممارست بسیار داشتند، نقش غیر قابل انکاری در این تحول داشته‌اند.
ترجمه مفاهیم و مضامین، آن هم از شعر به شعر، از جمله دشوارترین فنون ادب است؛ اما شاعران و گویندگان در انتخاب کلمه‌های فارسی و یا عربی به منظور انتقال مفهوم، شرط فصاحت را نگه داشته‌اند و در ترکیب جمله‌ها تا آنجا که ممکن بوده است، الفاظ صحیح و سلیس و لغات ساده و مشابه و معادل با مفاهیم را به کار گرفته‌اند.
در این کتاب مضامین مشترک در ادبیات فارسی و عربی آورده شده است. از جمله اشعار شاعران آورده شده در کتاب می‌توان اشعار منوچهری دامغانی، جلال الدین محمد بلخی، سعدی، حافظ، رودکی، عطار، ابومنصور ثعالبی، ناصر خسرو، راغب اصفهانی و شاعران دیگر را نام برد.
در انتهای کتاب فهرست مشخصات منابع و مراجع مهم کتاب؛ فهرست آیات قرآن کریم؛ فهرست احادیث، امثال، کلمات قصار، مصاریع و جمل عربی، فهرست امثال فارسی، فهرست اشعار عربی به ترتیب آغاز و انجام ابیات، فهرست اشعار فارسی به ترتیب آغاز و انجام ابیات، فهرست اسامی اشخاص و فهرست اسامی کتب آورده شده است.
