دل‌گویه‌های پیرمرد: بررسی و تحلیل ستون طنز نشریه باباشمل اندیشه سیاسی و مشی روزنامه‌نگاری رضا گنجه‌ای مدیر و بنیانگذار نشریه باباشمل/ محمد کشاورز.
وضعيت نشر: تهران: شباهنگ، ۱۴۰۰.
صفحه شمار: ۳۰۴ ص.: مصور، جدول.
موضوع:
م‍ه‍اج‍رگ‍ن‍ج‍ه‌ای ، رضا -- نقد و تفسیر
باباشمل (مجله)
طنز سیاسی ایرانی -- قرن ۱۴ -- تاریخ و نقد
رده بندی ديویی: ۸فا۷ /۶۲م ۸۵۷ /ن‌ک
موجودی:
کتابخانه حضرت معصومه (س) ۸۷۴۹۸۸
کتابخانه تخصصی تاریخ ۷۷۳۰۶۹۳
کتابخانه مسجد غدیر باباعلی پنج ۷۹۱۳۳۸۵
مجتمع فرهنگی وکتابخانه امام رضا (ع) قوچان ۵۷۴۹۶۳۶
کتابخانه آیت الله جلیلی کرمانشاه ۶۵۳۶۳۹۶
کتابخانه امام رضا (ع) گناباد ۸۲۱۴۸۶۳
کتابخانه وزیری یزد ۴۰۲۵۷۶۲۹
کتابخانه امام رضا (ع) بیرجند ۷۴۶۰۷۴۳
کتابخانه امام رضا (ع) مسجد امام جعفر صادق (ع) ۸۱۱۰۲۵۵
کتابخانه آیت الله محمدتقی بروجردی- بروجرد ۴۴۵۵۳۴۰
رضا گنجه‌ای نشریۀ «باباشمل» را در یکی از عجیب‌ترین و بحرانی‌ترین ادوار تاریخ سیاسی ایران به چاپ رساند. دوره‌ای چهارساله که طی آن، نه نخست‌وزیر با یازده کابینه و صد و اندی وزیر روی کار آمدند. نکتۀ حیرت‌آور ماجرا اینجاست که بسیاری از مطالبی که گنجه‌ای در ستون درددل «باباشمل» به آنها اشاره می‌کند و به نقدشان می‌پردازد، به‌شدت امروزی و تازه می‌نمایند. یکی از دلایل اهمیت فوق‌العادۀ نشریۀ «باباشمل» و مندرجان ستون درددل این نشریه، ارائۀ گزارش‌ها و تحلیل‌های واقع‌بینانه و دور از تعصب گنجه‌ای است؛ البته او گاهی در برخی اظهارنظرها و تحلیل‌های خود دچار تناقض‌هایی انکارناپذیر و مصلحت‌اندیشی‌هایی شده که در متن این کتاب، به شرح و توضیح نمونه‌ها و مواردی از آنها پرداخته شده است. اما واقعیت این است که مطالب ستون درددل باباشمل به دلیل ارتباط نزدیک گنجه‌ای با رخدادهای سیاسی و مشاهدات عینی و مستند وی از بسیاری از جلسات مجلس شورای ملی و آگاهی‌های باواسطه یا بی‌واسطۀ او از پشت‌پرده‌های سیاست در دهۀ بیست و نیز تلاش برای ایفای نقش و رسالت مطبوعاتی با ارائۀ تحلیل‌های منطقی و منصفانه از نظرگاهی خلاف دیدگاه و قرائت رسمی و باب میل حاکمیت وقت، افزون بر اینکه راه را بر تحریف برخی از وقایع تاریخی و ارائۀ برداشت‌ها و قضاوت‌های نادرست و مغرضانه می‌بندند، خود به منبعی مهم برای بازبینی و استخراج زوایای کمتر دیده‌شده و اتفاقات بعضاً فراموش‌شده اما مهم سال‌های آغازین دهۀ بیست بدل می‌شود واز این حیث اهمیت کم‌نظیری می‌یابد.
کتاب دلگویه های پیرمرد در بخش اول به چیستی شوخ‌طبعی و تاریخچه‌ای مختصر از طنز مطبوعاتی در ایران پرداخته شده است. بخش دوم اختصاص به بررسی اندیشۀ سیاسی و مشی روزنامه‌نگاری گنجه‌ای دارد و در بخش سوم سبک طنزپردازی رضا گنجه‌ای و تأثیرپذیری او از دهخدا بررسی شده و شباهت‌ها و تفاوت‌های سبک این دو به لحاظ ویژگی‌های زبانی، خصوصیات ساختاری و شگردهای طنزآفرینی بررسی شده است.
