کتاب «در جستجوی سعادت عمومی» در جستجوی توانمندسازی جامعه و قدرت بخشیدن به مردم از طریق پروژه ی مردم سالاری است، به گونه ای که توانمندسازی جامعه به توانمندسازی حکومت تبدیل می شود. موضوع محوری کتاب «در جستجوی سعادت عمومی»؛ حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش یا همان مردم سالاری است این که مردم حق رای داشته و شهروندان واجد حق تعیین سرنوشت، آزادی بیان، مطبوعات آزاد و… باشند.
کتاب «در جستجوی سعادت عمومی»به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه میتوان به توسعه و آزادی دست یافت. اگر این مسئله را با مسائل روز جامعه ایران ترکیب کنیم به نظر میرسد برای برونرفت از شرایط کنونی باید در دو سنت حکومتداری و روشنفکری تجدید نظر کرد. در این چهارچوب اصلاح امور مملکت نیازمند تحقق نهادهای مردم سالار (انتخابات آزاد، قویه قضاییه مستقل، رسانه های آزاد و ...) و مشروط شدن قدرت است. مردم سالاری یک ارزش بنیادین است و نمی توان در آن تردید کرد، اما مدل مرسوم گذار به مردم سالاری در ایران موضوعی قابل بازاندیشی است. به نظر میرسد طی یک قرن گذشته انتقال نهادهای مدرن مردم سالار به جامعه ایران با بنبست سیاسی روبرو بوده است.
کتاب «در جستجوی سعادت عمومی» شامل دو جلد میباشد،که با عناوین؛ بازخوانی انتقادی مشروطسازی قدرت و درآمدی بر توانمندسازی حکومت و جامعه، به رشته تحریر درآمده است.
کتاب «در جستجوی سعادت عمومی»، مشروطسازی قدرت را که ایده رایج تحولخواهان از مشروطه تاکنون بوده است، مورد بحث و بررسی قرار داده است. مشروط و محدودسازی قدرت ابزاری برای توانمندسازی مردم و درعینحال گسترش پایگاه مردمی حکومت و درنهایت توانمندسازی حکومت مفروض است. مستشرقین قدرت حاکم در ایران را مطلقالعنان و ساختار سیاسی ایران را در طول تاریخ استبداد فردی معرفی کردهاند. از مصاحبهشوندگان خواسته شد که نظر خود را در خصوص نظریه استبداد شرقی بیان کرده و توصیه خود را برای امروز ایران ارائه دهند. آیا قدرت حاکمان در تاریخ ایران نامشروط بوده است و امروز برای مشروطسازی قدرت چه باید کرد؟ کتاب «در جستجوی سعادت عمومی»، حاوی متن تفصیلی پاسخهای صاحبنظران مصاحبهشونده در این زمینه است. در جلد دوم؛ پاسخهای مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه به این مسائل نیز تشریح شده است. شواهد و نظریههای مختلف در رد نظریه مستشرقین از تاریخ ایران در کتاب آمده است و توصیههای متفاوتی برای نظام سیاسی ایران از سوی مصاحبهشوندگان ارائه میشود. هم بحث تاریخی و هم توصیه برای ایران نشان میدهد که گنجینهای از دقائق علمی در متفکرین حاضر وجود دارد که برای همه ما میتواند مفید باشد.