کتاب راه و رسم دانشجویی نوشته محمدرضا نجفی و زهرا صادق نیا، تلفیقی از سبک زندگی اسلامی و نکات مشاوره ای در قالب داستان های جذاب و شنیدنی و سرشار از ضرب المثل ها و کنایات ادبی است. از آنجا که داستان واره بودن این اثر می تواند مخاطبان بیشتری را به خود جذب کند، بیشترین تلاش ها برای تناسخ و تناسب شخصیت ها و توصیف صحنه ها صورت گرفت تا قالب این نوشته هنری گردد و مخاطب احساس نکند با کتابی صرفا علمی روبروست که قصد دارد انگاره ی ذهنی او را متحول کند؛ بلکه دانشجو با خواندن این داستان های هنری، ناخوآگاه آداب زندگی دانشجویی را می آموزد و به این نتیجه می رسد که می تواند از مصادیق شخصیت های مطلوب باشد و البته اگر حواسش را هم جمع نکند، ممکن است مصداقی از شخصیت های ناموفق شود.
مخاطب اصلی این اثر دانشجویان جدیدالورود هستند. این قشر فرهیخته می تواند با مطالعه ی این کتاب، نسبت به هویت دانشجویی بینش کلی پیدا کرده و برای نیل به اهداف اصیل خود، برنامه ریزی صحیحی داشته باشد. البته علاوه بر دانشجویان، همه ی کسانی که به شناخت ماهیت دانشگاه و دریافت انگاره ی کلی از فعالیت های دانشجویی علاقه دارند، می تواند از این نوشته بهره مند شوند.
این اثر در تلاش است تا در قالب داستان، صمیمانه و با زبان ساده و سلیس به تبیین مسائل مربوط به عالم دانشجویی و ترسیم فضای عمومی فعالیت های این قشر بپردازد و با اشاره به برخی از این چالش ها و فرصت ها، دانشجو را با هویت اجتماعی و صنفی خویش، رسالت های آتی، آسیب ها و آفت های این مسیر و ...آشنا سازد و با مقایسه ی شخصیت های موفق و ناموفق دانشگاهی، گام کوچکی در راهنمایی و کمک به دانشجو در آغاز حرکت خویش بردارد.
این نوشته به سبک یک مقاله ی علمی یا پایان نامه ی پژوهشی پدید نیامده است؛ بلکه بیشتر در صدد انتقال پیام به مخاطب اصلی در قالبی متناسب با دانش و علاقه ی او می باشد. به همین جهت علی رغم لکنت سنگین زبان و برخوردار نبودن از ذائقه سرشار هنری، از مثال و تمثیل و تفضیل پرهیز نکرده و سعی بر آن داشته است که با عطف توجه به غالب روحیات دانشجویی، به جامعیت این اثر کمک کند و از نکات تربیتی و مشاوره ای فراوان در آن استفاده گردد.
داستان های این اثر اشاره به یک کلاس و دانشگاه فرضی و خیالی دارد که اکثر افراد آن، قابلیت مثال زدن دارند. بدین معنا که داستان ها از جامعیت برخوردار بوده و کمتر دانشجویی وجود دارد که مصداقی از ویژگی های ذکر شده نباشد. ضمنا تمامی اسامی ذکر شده نیز به صورت فرضی انتخاب شده اند و وجود خارجی ندارند.