اسدالله آزاد در ۱۳ مهرماه ۱۳۲۶ هجری شمسی در خانواده ای فرهنگی در بیرجند مرکز استان خراسان جنوبی متولد شد. خانواده او از دوران کودکی از بیرجند به زاهدان نقل مکان کردند. او مقطع دبیرستان را در رشته ریاضی سال ۱۳۴۴در شهر زاهدان به پایان رساند و در سال ۱۳۴۹ در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد فارغ‌التحصیل شد. آزاد پس از گذراندن خدمت نظام وظیفه در شهر خودش بیرجند در خردادماه ۱۳۵۰به سمت کارشناس علوم اجتماعی در وزارت فرهنگ و آموزش عالی وقت به استخدام درآمد و هم زمان با پذیرش در دوره فوق لیسانس کتابداری دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد. وی در سال ۱۳۵۳ این دوره را به پایان رساند و در دانشگاه آزاد ایران به کار گماشته شد. از آن جا که در دوره فوق لیسانس کتابداری رتبه اول را حائز شده بود، پژوهانه (بورس) تحصیلی به دست آورد و در دانشگاه پیتسبورگ (یکی از معتبرترین دانشگاه های ایالات متحده در رشته کتابداری) در دوره دکتری پذیرفته شد. دوره تحصیل دکتری دو سال و نیم به طول انجامید و به گفته رئیس وقت دانشکده، آزاد از نادر دانشجویانی بود که این دوره را در این مدت کوتاه به پایان رساند. وی با آن که در همان جا به وی پیشنهاد کار و استخدام داده شده بود در خرداد ۱۳۵۷ با اتمام تحصیلاتش و اخذ دانش نامه دکتری به وطن بازگشت و بنا به حکم صادره از سوی وزیر فرهنگ و آموزش عالی آن دوران، به سرپرستی مدرسه عالی ایران زمین منصوب و در سال ۱۳۵۸ به مشهد منتقل شد. آن مرحوم از سال ۱۳۷۲تا ۱۳۷۵ مدیریت گروه کتابداری دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد را به عهده داشت و در سال ۱۳۸۸ به افتخار بازنشستگی نایل گردید.

 وی که به زبان های فارسی، انگلیسی و فرانسه، آلمانی و عبری مسلط بود تا زمان فوت با گروه کتابداری و اطلاع رسانی همکاری می کرد. سرانجام دکتر اسدالله آزاد در واپسین روز سال ۱۳۸۸ دعوت حق را لبیک گفت و به سرای باقی شتافت. از آن مرحوم آثار متعددی به صورت تألیف و ترجمه به یادگار مانده است، از جمله فعالیت های وی ۱۴ کتاب منتشر شده، ۸ کتاب ویراسته شده، ۴۹ مقاله منتشر شده و ۲۱ مقاله منتشر نشده است. از فعالیت های علمی دکتر آزاد می‌توان به کارشناس کتابداری کتابخانه مرکزی دانشگاه آزاد ایران (سابق)، رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه آزاد ایران (سابق)، مدرس کتابداری دانشگاه های تهران، مدرس دانشگاه فردوسی مشهد، مشاور و مترجم بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی، استادیار دانشگاه فردوسی مشهد، مدیر گروه کتابداری دانشگاه فردوسی مشهد و دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد اشاره نمود.

 کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه مشهد، کارشناسی ارشد کتابداری از دانشگاه تهران و دکترای کتابداری از دانشگاه پتیسبورگ آمریکا.

سابقه آموزشی 

 تدریس را در سال ۱۳۴۹ در مدرسه ایران زمین آغاز نموده و در سال ۱۳۵۷ به مدت دو ترم در دوره‌های کارشناسی ارشد تدریس کرده‌اند. از سال ۱۳۷۰ فعالیت آموزشی خود را رسماً در گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه فردوسی (مشهد) آغاز نمودند. ایشان از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ مدیریت گروه را به عهده داشتند.

 اعتباربخشی گروههای کتابداری کشور

در نخستین ساعات بامداد ۲۹ اسفندماه ۱۳۸۸ قلب رئوف و مهربان و بیمار همسر عزیزم زنده یاد دکتر اسدالله آزاد، برای همیشه از تپیدن ایستاد. او من و دخترم تارا که او را "تنها ستاره سپهر زندگانیش" می‌نامید و نوه عزیزم شایا که او را "جگر بابا" صدا می‌زد و تمام خانواده آزاد و فاضلی را برای همیشه تنها گذاشت. چه قدر سخت است ادامه زندگی بدون همسری مهربان و فرهیخته که چهل سال و اندی افتخار زندگی با او را داشتم. در شادی و خوشحالی و در غم و بیماری در کنارش بودم و این سعادت را داشتم که در آخرین لحظه وداع با زندگی، نیز در کنارش باشم. او نیمه شب با یک ایست قلبی برای همیشه به خواب ابدی فرو رفت. تلاش پزشکان برای بازگشت او به زندگی سودی نبخشید و او به سوی معبودش شتافت. ما گریان و نالان و بدون او از بیمارستان راهی خانه؛ و او آرام و سبکبال در خواب ابدی راهی سردخانه!! چه قدر سخت بود لحظه‌ای که دخترم به امید خبر بهبودی پدر در را به رویم گشود و چه دردناک بود در سپیده‌دم، خبر مرگ پدر را از زبان مادر شنیدن. برای شایای عزیز که با صدای ناله و شیون ما از خواب بیدار شد مرگ "بابا اسد" باور کردنی نبود.

با اینکه بیش از چهل روز از مرگ همسر عزیزم می‌گذرد، هنوز مرگش را باور ندارم. خداوندا به مادر داغدارش، من، دخترم و نوه عزیزم، برادران و خواهرش صبر عنایت فرما تا بتوانیم دوری‌اش را تحمل کنیم.