تیپ ۸۳
نویسنده: سید محمد علی دیباجی
موضوع: جنگ ایران و عراق، ۱۳۵۹ – ‎۱۳۶۷ – خاطرات.
ناشر: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی
محل نشر: تهران
سال نشر: ۱۳۷۰
صفحات: ۱۰۷ ص.

تیپ مستقل ۸۳ امام جعفر صادق(علیه السلام) تیپ رزمی روحانیون بود. رزمنده‌هایی که علاوه بر امور رزمی میدان نبرد، کار تبلیغی را در جبهه رها نکرده بودند. این کتاب در سال ۱۳۷۰ که به بازار آمد، دومین مجموعه خاطرات روحانیون رزمنده بود که براساس راویت روحانیون رزمنده‌های نگاشته شد.

تیپ ۸۳ نام کتابی است که ما را به دیدار بعضی از آن مردانگی ها مهمان می کند. این کتاب دومین مجموعه از خاطرات روحانیان رزمنده است که واحد ثبت خاطرات تیپ مستقل ۸۳ امام جعفر صادق(ع)، روحانیان رزمی- تبلیغی، در سال ۱۳۷۰ تهیه، جمع بندی و تدوین کرده است و انتشارات حوزه ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی در همان سال آن را به چاپ دسپرده است. نخستین مجموعه از این سلسله خاطرات، «گلبرگ های خاطره» نام داشت که انتشارات سپاه پاسداران در خرداد سال ۱۳۷۰ آن را چاپ کرد.

تمام مطالب کتاب تیپ ۸۳، بر اساس گفته ی راویان نگاشته شده است. سید محمد علی دیباجی آن را تقریر و در دوازده قسمت و ۱۰۷ صفحه خواندنی کرده است.

ما نیز این کتاب خواندنی را برای مطالعه انتخاب کنیم تا با خاطرات روحانیان جوان آشنا شویم و زندگی آنان را در بحبوحه آزمایش های دشوار مرور کنیم؛ آنان که سختی ها را به زیبایی تبدیل می کنند و در مزرعه عشق، پرپر می شوند.

آن لحظه های پاکی و بی باکی ، روشن تا صبح، هفت تن آل صفا، تا آن طرف موانع، ارتشی بسیجی، قنوت اخلاص، یک ساقه و یک برگ، آن وقت بود که تو آمدی، هدیه ای از دل خاک، خواسته های سید، حرف های صادق و نامه های در خواست همه، عنوان های مطالبی هستند که علی شفیعی، مسعود تاج آبادی، حسن دوستی، مهدی عزیزان، احمد کردی و حبیب الله عمیقی آن ها را روایت کرده اند و مجموعا تیپ ۸۳ را شکل داده اند.

تفریظ مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح خاطرات طلاّب رزمنده‌ی جوان که ضمناً‌ شرح گوشه‌هائی ـ هرچند کوتاه ـ از مجاهدات معصومانه‌ی آنان نیز هست، در این کتاب با قلمی و تقریری شیوا به نگارش آمده است. این شیوه‌ی نوی است که روایت از کسی و تقریر از کس دیگری باشد. این قلم اگر پخته‌تر شود بسی شیواتر خواهد شد. خیلی از خواندن این کتاب محظوظ شدم، چون روحانی در این کتاب درس دین و معرفت را در خطرناکترین جاها می‌دهد و در آزمایش‌های دشوار زندگی با مردم شریک میگردد. این طلبه‌های جوان و خوش روحیه‌اند که اگر مدارج تحصیل را طی کنند رهبران برجسته‌ی باب انقلاب و جمهوری اسلامی خواهند شد و روحانیون پرچمدار دین زندگیساز. حوزه‌ی علمیه بیشک از پرورش چنین طلاّب و روحانیونی به خود می‌بالد و احساس رضایت از انجام وظیفه‌ی تاریخی خود ـ که همواره بحمدالله بدان موفق بوده است ـ می‌کند. تصادف جالبی بود که توفیق مطالعه‌ی این کتاب در ایام ۱۵شعبان و مابعد آن که بزیارت قم رفته بودم، دست داد.