نگاهی به رسالت و امامت از دیدگاه قرآن کریم
نویسنده: آیت‌الله محسن اراکی
ناشر: دفتر نشر معارف
موضوع کتاب: رسالت و امامت از دیدگاه قرآن
نوبت چاپ: اول
تاریخ چاپ: 1394
شمارگان: 1500
تعداد صفحه: 116 صفحه
مجموعۀ حاضر، برخی از مقالات و سخنرانی‌های آیت الله محسن اراکی در زمینۀ موضوع رسالت و امامت از دیدگاه قرآن کریم است که در مقاطع مختلف در لندن ایراد شده است.
آیت الله اراکی با توجه به اهمیّت رسالت و امامت در اندیشه سیاسی اسلام در این اثر سعی کرده است با استناد به آیات قرآن کریم اهمیّت این جایگاه را اثبات کند. ایشان بیان می‌کند که هدف از بعثت انبیاء و تعیین امام از سوی خداوند برپایی عدل از طریق تشکیل حکومت است که این امر بعد از خاتم‌الانبیا(ص) توسط اهل بیت(ع) ایشان که امامان بعد از ایشان هستند ادامه یافته است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «رسالت و امامت، عالیترین مقامات الهی است که در قرآن کریم از آنها یاد شده و بر عظمت و اهمیت آنها تأکید شده است. رسالت رسولان الهی صرفاً در مسائل اعتقادی یا اخلاقی و یا زندگی پس از مرگ خلاصه نمی‌شود، بلکه اصولاً انبیاء و رسولان الهی برای رهبری بشر، در همین دنیا، فرستاده شده‌اند. مأموریت مستقیم آنان عبارت است از اصلاح زندگی دنیوی بشر و برچیدن مظاهر ظلم و فساد و ریشه‌کن ساختن شقاوت و بدبختی از جامعة بشر و برپایی جامعة عدل و فضیلت و ایجاد مدینة فاضلة متقین.»
نویسنده در ادامه می‌نویسد: «مقصد اصلی ارسال رسولان و نزول کتب، به وسیلة امامت جامه تحقق می‌پوشد و بدون امامت، مقصود اصلی ارسال رسولان الهی و نزول کتب آسمانی که همان برقراری جامعة عدل الهی است، محقق نمی‌شود و به وسیلة امامت است که تلاش تمامی انبیای بزرگ الهی و جهاد و مشقّت همة رسولان پاک خدا در طول تاریخ معنی پیدا می‌کند، نتیجه می‌بخشد و به ثمر می‌نشیند. به همین دلیل، سلسله امامت در طول تاریخ همراه و همدوش سلسلة پیامبری و رسالت، تداوم داشته است.»
آیت‌الله اراکی، استاد فقه سیاسی حوزه علمیه قم، دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی و نماینده مردم استان مرکزی در مجلس خبرگان رهبری است.
آنچه در این کتاب می‌خوانیم:
فصل اول در مورد رسالت و امامت در قرآن کریم است، معظم له در ابتدا به تعریف رسول و سپس به بیان ویژگی‌ها و جایگاه وی پرداخته است.
فصل دوم اثر در باب اهداف رسالت انبیاء است.
در فصل سوم نیز به بررسی ختم نبوت از دیدگاه قرآن و بیان آیاتی پرداخته می‌شود که ختم نبوت توسط نبی اکرم(ص) را بیان می‌کند.
فصل چهارم به واکاوی ریشه‌های نابسامانی جامعۀ اسلامی اختصاص دارد و بیان می‌دارد که علت اصلی نابسامانی‌ها در جامعۀ اسلامی انحراف و فساد دستگاه‌های حاکم در طول تاریخ جامعۀ اسلامی می‌باشد، و تنها راه برون رفت از این وضعیت، پیروی از آل الله و تن دادن به رهبری و فرمانروایی آنان است.
فصل پنجم در ارتباط با امامت و هویت اجتماعی مسلمین می‌باشد که ضمن تعریف هویت، به احساس انسان نسبت به استمرار حیات روانی خود اشاره دارد و بیان می‌شود که رهبری هر جامعه تبلوری از هویت هر جامعه است. همچنین حضرت آیة الله اراکی(دامت برکاته) هویت جامعۀ اسلامی را متوقف بر دو عنصر می داند، یکی تعهّد به آرمان‌های اسلامی و دیگری اطاعت از رهبری.
فصل ششم و هفتم در مورد موعودگرایی و انتظار است که نگارندۀ محترم با بیان این نکته که از دیدگاه کلامی و نقلی، موعودگرایی از امور مشترک بین تمام ادیان الهی است و در اسلام نیز در آیات و روایات واردۀ از شیعه و سنی به آن اشاره شده است، می‌افزاید: از نقطه نظر فلسفی و عقلی نیز جهان بر دو اصل عدل و حکمت شکل گرفته است. اصل حکمت اقتضا دارد که جامعه سرنوشت پاک و خوبی داشته باشد و برمبنای اصل عدل نیز همانگونه که آفرینش جهان باید بر اساس عدل تحقق یابد، زمینۀ برپایی عدل نیز باید فراهم باشد که ایجاد حکومت عدل توسط منجی موعود از مقدمات آن است. از منظر اجتماعی و نیز تاریخی، جوامع همیشه نیازمند و به دنبال برپایی حکومت سراسر عدل بوده‌اند.
در فصل هفتم، انتظار و مفهوم آن توضیح داده می‌شود. معظم له بیان می‌دارد که انتظار نباید صرفاً قلبی و درونی باشد بلکه در واقع و مقام عمل نیز باید منتظر موعود بود و این انتظار عملی و خارجی به معنای فراهم آوردن مقدمات تحقق آنچه مورد انتظار است، می‌باشد و به مقتضای آنچه از آیات و روایات به‌دست می‌آید این انتظار علاوه بر فرد باید در امّت و جامعه نیز بروز و ظهور داشته باشد. در نهایت مفهوم انتظار اجتماعی از دیگاه استاد معظم عبارت است از :
انسجام ملت حول محور رهبری نائب امام زمان(عج)
برقراری نظام اسلامی هماهنگ با اهداف امام زمان(عج)
به‌دست آوردن قدرت و امکانات لازم در همۀ زمینه‌ها.
