خداحافظ کرخه
نویسنده: داوود امیریان
ناشر: سازمان تبلیغات اسلامی
موضوع کتاب: جنگ ایران و عراق، ۱۳۵۹ – ‎۱۳۶۷ – خاطرات
تاریخ چاپ: ۱۳۶۹
تعداد صفحه: ۱۰۶ صفحه

این کتاب در سال ۱۳۹۰ برای چهارمین بار توسط انتشارات سوره مهر در ۱۱۹ صفحه تجدید چاپ شده است.
داوود امیریان نگارش کتاب «خداحافظ کرخه» را در سنین جوانی یا شاید بتوان گفت نوجوانی شروع کرده است. وی بیشتر از آنکه در پی معرفی نام و اعتبار افراد در جبهه‌های جنگ باشد، به بیان خصوصیات رفتاری و اخلاقی آنها پرداخته است. شخصیت‌هایی که او در این کتاب از آنها نام می‌برد، ناشناسند. اکثر آنها بسیجیان گمنامی هستند که یا به شهادت رسیدند، یا جانباز شدند و یا در گوشه‌ای از این کشور زندگی می‌کنند.

اما آنچه این کتاب را خواندنی می‌کند صمیمیت و سادگی نویسنده در بیان حال و هوای رزمندگان هنگام عملیات، قبل و بعد از آن، پشت جبهه و فضای کلی جبهه‌هاست.

امیریان کتاب «خداحافظ کرخه» را در چهار بخش تنظیم نموده که هر بخش آن چند فصل کوتاه دارد. فصل‌هایی که گاه دو صفحه بیشتر نیست. خاطرات کوتاهی که او در این فصول، بدون تکلف و با قلمی روان بیان کرده، به خوبی می‌تواند ذهن خواننده را درگیر موقعیت‌های پیش آمده در آن روزها نماید.

از اولین لحظات اعزام به جبهه و استقرار در اردوگاه‌ها تا شوخی‌های رزمندگان در حال و هوای جنگ و روحیه بالای آنها هنگام عملیات، توسلات و مناجات‌های بسیجیان قبل از شهادت و توصیف لحظه شهادت آنها، در این کتاب به خوبی تصویر شده‌اند.

نکته دیگر اینکه چون روایتگر این خاطرات خود در همه جا حضور داشته و از زبان خودش خاطرات را نقل می‌کند، بر اثرگذاری و باورپذیری آن افزوده است.

داوود امیریان متولد ۱۳۴۹ کرمان است و تاکنون ۲۶ عنوان کتاب در کارنامه خود به ثبت رسانده که اکثر آنها در حوزه دفاع مقدس بوده و جوایز زیادی را نصیب خود کرده است. «خداحافظ کرخه» اولین اثر داوود امیریان است که آن را در سن ۱۹ سالگی نوشته و خود درباره آن می‌گوید: «"خداحافظ کرخه" نخستین کتاب من است و من آن را در سن ۱۹ سالگی نوشتم، امروز که نگاه می‌کنم، می‌بینم برای یک جوان ۱۹ ساله آن کتاب خوب بود.

امیریان می‌گوید: خاطره ای که من از فرمانده شهید خودم نوشتم و برای دفتر هنر و ادبیات مقاومت فرستادم و در مسابقه «فرمانده من» سوم شد، به همراه دیگر خاطرات برگزیده آن جشنواره در یک مجموعه به صورت کتابی چاپ شد که مخاطبان زیادی هم پیدا کرد. در واقع من «خداحافظ کرخه» را با تشویق آقای سرهنگی در عرض دو ماه نوشتم و با این اثر خودم را تخلیه کردم.

امیریان فعالیت نویسندگی خود را از سال ۶۹ با نوشتن خاطراتش از جبهه آغاز کرد و در حال حاضر در چند حوزه خاطره‌نویسی، ادبیات کودک و نوجوان، رمان، طنز، زندگینامه داستانی شهدا و فیلمنامه‌نویسی قلم می‌زند.

تفریظ مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)

بسم الله الرحمن الرحیم

این کتاب شیرین و ساده، زندگی و احساس و جهتگیری‌های بسیجی را بخوبی تشریح می‌کند. نویسنده، که خود یک بسیجی با همه‌ی بار فرهنگی این کلمه است، با بیان بعضی از جزئیات بظاهر کم اهمیّت، آن امر مهّم را تصویر و ترسیم کرده است. با اینکه جوانی کم سنّ و سال است، بسی پخته‌تر از عمر خود می‌نویسد و می‌اندیشد. گاه در نقل حوادث، تسلسل طبیعی و منطقی رعایت نشده است. باری، این یکی از کتابهای خیلی خوب در مجموعه‌ی خاطره‌ها است.

۷۰/۱۲/۲۰