کتابخانه کنگره امریکا Library of Congress
وبگاه: http://www.loc.gov
تاسیس: ۱۸۰۰م.
موقعیّت: واشینگتن دی سی
این کتابخانه در واشینگتن دی سی قرار دارد و کتابخانه ملی ایالات متحده محسوب می‌شود. مجموعه وسیع آن گنجینه‌ای بی‌همتا از تجربه دموکراتیک امریکاست. خدمات آن نه تنها به اعضای کنگره، بلکه به اعضای شاخه‌های اجرایی و قضایی دولت، کتابخانه‌های سرتاسر جهان، دانش‌پژوهان، پژوهشگران و هنرمندانی که از منابع آن استفاده می‌کنند، ارائه می‌شود.
کتابخانه کنگره، گشوده‌ترین و دسترس‌پذیرترین کتابخانه ملی بزرگ جهان است. این کتابخانه با ۲۲ تالار مطالعه در مجتمعی سه طبقه در کپیتل هیل و کتابخانه هنرهای نمایشی در مرکز هنرهای نمایشی جان اف. کندی، به خوانندگانش خدمات ارائه می‌کند. کتابخانه، افزون بر این، دارای دو تالار مطالعه جداگانه برای اعضای کنگره و کارمندان آنهاست و واحدهای خدمات مرجع موسوم به "خدمات پژوهشی کنگره (سی.آر.اس.)"، در چندین ساختمان اداری در مجلس نمایندگان و سنا فعالیت می‌کنند.
کتابخانه کنگره امروز با کتابخانه‌ای که کنگره در سال ۱۸۰۰ به‌وجود آورد بسیار متفاوت است. در لایحه‌ای که باعث انتقال مرکز دولت به پایتخت جدید (واشینگتن) شد، در کنار عوامل دیگر، ۵۰۰۰ دلار نیز برای خرید کتاب‌هایی که ممکن است برای استفاده کنگره لازم باشد اختصاص و غرفه مناسبی برای جا دادن این کتاب‌ها تدارک دیده شد. کتابخانه مرجع، صراحتآ و منحصرآ به کنگره اختصاص داده شد. این کتابخانه بیشتر به‌عنوان بخشی از شاخه مقننه حکومت، تا شاخه اجرایی آن، تأسیس شد. امروز نیز، کتابخانه جزء قوه مقننه باقی مانده است، این بدان معناست که به کنگره، و نه به رئیس‌جمهور، گزارش می‌دهد. اما رئیس‌جمهور، رئیس کتابخانه کنگره را منصوب و کنگره آن را تأیید می‌کند.
تاریخچه
نخستین مجموعه کتاب‌ها برای کتابخانه کنگره به کتابفروشان کدل و دیویس در لندن سفارش داده شد که در سال ۱۸۰۱ در ۱۱ صندوق و یک کیف نقشه، با کشتی از طریق اقیانوس اطلس تحویل داده شدند. کتاب‌ها تا اوت ۱۸۱۴ در اتاقی از آن ساختمان جای گرفتند، در این سال سربازان انگلیسی ساختمان کپیتل را به آتش کشیدند و مجموعه ۳۰۰۰ جلدی آن در شعله‌های آتش سوخت.
یک ماه بعد از این حادثه، تامس جفرسون که دوران بازنشستگی را در مونتی‌سلو سپری می‌کرد، کتابخانه شخصی خود را که در طول ۵۰ سال گرد آورده بود، به‌عنوان جایگزین به کتابخانه پیشنهاد کرد. این مجموعه یکی از بهترین کتابخانه‌ها در ایالات متحده به شمار می‌آمد. جفرسون به هنگام ارائه کتابخانه‌اش به کنگره چنین نوشت، "من می‌دانم که در این کتابخانه چیزی وجود ندارد که کنگره بخواهد از مجموعه‌اش خارج کند؛ در واقع، در آن موضوعی نیست که عضو کنگره نخواهد به آن مراجعه کند". کنگره پس از بحث‌های طولانی در ژانویه ۱۸۱۵ پیشنهاد وی را پذیرفت و 23950 دلار برای مجموعه ۶۴۸۷ جلدی او پرداخت.
دو آتش‌سوزی دیگر بر رشد کتابخانه اثر نهاد. در ۱۸۲۵ آتش‌سوزی کوچکی در کتابخانه (که دوباره در کپیتل جای گرفته بود) تعدادی از نسخ تکراری را سوزاند. آتش‌سوزی جدی‌تری در ۱۸۵۱ دو سوم موجودی 55000 جلدی گرد آمده، از جمله بخش عمده مجموعه خریداری شده از جفرسون را نابود کرد. در عرض سه هفته پس از آن، رئیس‌جمهور وقت، میلارد فیلمور، یک بودجه اضطراری 10000 دلاری برای آغاز جایگزینی مجموعه سوخته اختصاص داد. سال بعد، کنگره اختصاص مبلغی حدود 150000 دلار برای خرید کتاب‌های جدید و ساخت تعدادی تالار در کناره غربی کپیتل برای کتابخانه را تصویب کرد.
در پایان جنگ داخلی، مجموعه کتابخانه کنگره به 82000 جلد رسید. این کتاب‌ها را در وهله نخست اعضای کنگره، قضات دادگاه عالی، هیئت‌های سیاسی، و اعضای هیئت دولت مورد استفاده قرار دادند.
رشد مجموعه
در ۱۸۶۴، لینکلن شخصی را به سمت رئیس کتابخانه کنگره منصوب کرد که قرار بود کتابخانه را طی سی سال آینده تغییر شکل دهد. اینزورث رند اسپوفورد مجموعه‌های کتابخانه کنگره را بسیار گسترش داد و به این نهاد نقش ملی نوینی بخشید.
اسپوفورد موفق شد قانون حق مؤلف را تغییر دهد تا کتابخانه کنگره از هر کتاب، نقشه، نمودار، نمایشنامه، آثار موسیقی، گراور، مواد چاپی، و یا عکس‌هایی که برای دریافت حق مؤلف به کتابخانه کنگره ارائه می‌شد، دو نسخه رایگان دریافت کند؛ همچنین طی توافقی با سازمان اسمیتسونیان به شکل منظم شروع به گردآوری آثار علمی امریکایی و مدارک خارجی از طریق مبادله نمود. قانون دیگری کتابخانه را قادر ساخت نسخ متعدد از صورت مذاکرات مجلس و همه قوانین ایالات متحده را به رایگان دریافت کند. اسپوفورد از اینها برای تبادل مدارک با همه کشورهایی که با ایالات متحده روابط دیپلماتیک داشتند، استفاده کرد.
اسپوفورد همان گونه که پیش‌بینی می‌شد به‌سرعت همه اتاق‌ها و سرسراهای کپیتل را با سیل مواد دریافتی جدید انباشت. او در ۱۸۷۳ برای ساختمان جدیدی که قرار بود خانه همیشگی مجموعه فزاینده ملت با تالارهای مطالعه برای پژوهشگران و عموم کتابخوانان باشد، کوشش دیگری را در مجلس به ثمر رساند. به این ترتیب، او انتقال کتابخانه متعلق به کنگره را به کتابخانه‌ای متعلق به ملت قطعیت بخشید.
جای‌دهی مجموعه‌ها
دو معمار اهل واشینگتن به‌نام‌های جان ال. اسمیتمایر و پُل جِی پِلز ساختمان کتابخانه تامس جفرسون را به سبک رنسانس ایتالیایی طراحی کردند. ساختمان در ۱۸۹۷ به پایان رسید. این بنا با نقاشی‌های دیواری، کاشی‌های معرق، و مجسمه‌هایش اثری هنری است. تاج ساختمان، گنبد تالار مطالعه آن، ۳۸ متر ارتفاع و ۳۰ متر پهنا دارد و ستون‌ها و مجسمه‌هایی به ارتفاع ۵/۳ متر، که زندگی و اندیشه متمدن را نشان می‌دهند، آن را نگه می‌دارند.
همپای افزایش مجموعه‌ها و کارمندان، کنگره دو ساختمان دیگر به مجتمع کتابخانه در کپیتل هیل افزود: ساختمان جان آدامز که در اوج دوره هنر دکو طراحی شد و در ۱۹۳۹ گشایش یافت و ساختمان یادبود جیمز مدیسن که بیش از ۱۴۰ هزار مترمربع را در برمی‌گرفت و هنگامی که در ۱۹۸۰ افتتاح شد سومین ساختمان بزرگ دولتی بود. (تنها پنتاگون و ساختمان جی. ادگار هوور متعلق به اداره پلیس فدرال امریکا بزرگ‌تر بودند).
فهرستنویسی مجموعه‌ها
نخستین رئیس کتابخانه کنگره در ساختمان جدید در ۱۸۹۷، روزنامه‌نگاری بدون تجربه کتابداری، به‌نام جان راسل یانگ بود. او به‌سرعت دریافت که کتابخانه کنگره باید بر مجموعه‌هایی که روی هم انباشته شده و اتاق‌های کپیتل را پر کرده نظارت داشته باشد. یانگ واحدهای سازمانی را به‌وجود آورد و برنامه‌هایی ریخت و کتابخانه را از مرحله گردآوری و انباشت به کارخانه پردازش کارآمدی تبدیل کرد که مواد را سازمان می‌داد و سودمند می‌ساخت.
رؤسای کتابخانه در قرن بیستم
پس از دو سال هربرت پوتنام که پیش از آن سرپرست کتابخانه عمومی بوستون بود جانشین یانگ شد و از ۱۸۹۹ تا ۱۹۳۹ در این سمت باقی ماند.
کتابخانه در زمان پوتنام به دوران بلوغ خود رسید. اسپوفورد مواد را گردآوری کرد، یانگ برای سازماندهی آنها اقدام کرد. پوتنام تصمیم گرفت که این مواد را به استفاده برساند. یکی از کارهای بزرگ او تهیه نظام نوین رده‌بندی کتاب‌ها بود. نظام رده‌بندی که در آن زمان در کتابخانه به‌کار می‌رفت مبتنی بر چیزی بود که جفرسون طراحی کرده بود و برای مجموعه‌ای با اندازه و دامنه کتابخانه کنگره بسیار نارسا بود. نتیجه اقدام پوتنام طرح کاملا نوین رده‌بندی کتابخانه کنگره بود که عمومآ برای مجموعه‌های بسیار بزرگ، بهترین شمرده می‌شود.
کنگره در ۱۹۰۱، کتابخانه را مجاز ساخت که برای نخستین بار، کتاب‌ها را به خارج از ناحیه کلمبیا امانت دهد و به این ترتیب، نخستین برنامه امانت بین کتابخانه‌ای را به‌وجود آورد. پوتنام گام‌هایی را برداشت که به چاپ فهرستبرگه‌های ۵/۷ در ۵/۱۲ سانتیمتر منجر شد و به این ترتیب، کتابخانه‌های سرتاسر کشور می‌توانستند آنها را بخرند. او بر آن بود که کتاب‌ها را به‌همان سرعتی که کتابخانه کنگره به‌وسیله قانون واسپاری، مبادله و یا خریداری دریافت می‌کرد فهرستنویسی کند و سپس فهرستبرگه‌ها را به قیمت تمام شده به کتابخانه‌های کوچک‌تر بفروشد، با این کار نهادهای کوچک‌تر، هنگامی که کتابی را می‌خریدند در هزینه و کار فهرستنویسی صرفه‌جویی می‌کردند. به‌این ترتیب، کتابخانه کنگره در استاندارد ساختن روش‌های فهرستنویسی نقش پیشرو را به‌خود گرفت. رکوردهای فهرستنویسی کتابخانه، اکنون در بیشتر موارد به‌وسیله نوارهای مارک (فهرستنویسی ماشین‌خوان) ارائه می‌شوند تا کارت‌های چاپی، اما همان اصل، امروز نیز به‌کار می‌رود. کتابخانه‌های ایالات متحده تنها در ۱۹۹۱ حدود ۳۸۷ میلیون دلار از طریق خدمات فهرستنویسی کتابخانه کنگره صرفه‌جویی کردند.
در ۱۹۱۴، به پیروی از برخی مجالس قانون‌گذاری ایالتی، پوتنام از کنگره درخواست کرد که واحد جدیدی در کتابخانه ایجاد کند تا به قوه مقننه خدمت کند و به پرسش‌هایی که در فرایند قانون‌گذاری پیش می‌آمد به‌سرعت پاسخ دهد. این خدمت که خدمات مرجع به مجلس نامیده می‌شود با گردآوری نمایه‌ها، خلاصه‌ها و مجموعه‌های قوانینی که کنگره ممکن بود به آنها نیاز داشته باشد آغاز به‌کار کرد، اما خیلی زود به واحد خدمات مرجع تخصصی برای انتقال اطلاعات و پژوهش تبدیل شد.
پوتنام با دو تن از مشوقان موسیقی، یعنی الیزابت اسپریگ کولیج و گرترود کلارک ویتال توافقی به عمل آورد و سخاوت این دو، دامنه ]خدمات[ کتابخانه را وسعت و مجموعه‌های آن را غنای بیشتری بخشید. کولیج، بنیاد کولیج را در کتابخانه کنگره برای مطالعه، تصنیف، و ارزیابی موسیقی به‌وجود آورد و بودجه‌ای برای ساخت تالار کولیج برای موسیقی مجلسی فراهم ساخت، نخستین کنسرت در ۱۹۲۵ در این تالار اجرا شد. ویتال در ۱۹۳۵ پنج ساز استرادیواریوس به همراه بودجه‌ای برای اجرای کنسرت‌هایی که در آنها این سازها نواخته شوند به کتابخانه اختصاص داد. این هدایا به دریافت هزاران شاهکار دستنوشته موسیقایی منجر شد و کتابخانه را به مرکزی بی‌رقیب برای مطالعه موسیقی تبدیل کرد.
نکات برجسته دیگر در ۴۰ سال ریاست پوتنام در کتابخانه کنگره عبارتند از:تأسیس بخش‌های ادبیات و زبان فرهنگ‌های دیگر
- برنامه گردآوری آهنگ‌های فولکلوریک امریکا (که اکنون بخشی از مرکزِ موسوم به مرکز زندگی فولکلوریک امریکایی کتابخانه است)
- تعیین مشاور برای گردآوری آثار شعری
- به‌دست آوردن مجموعه گرانبهای کتاب‌های قرن پانزدهم فولبر که یکی از سه نسخه کامل کتاب مقدس گوتنبرگ را بر روی پوست گوساله در خود داشت
- تأمین هزینه ساخت تالار مطالعه با شکوه بخش اسپانیایی از انجمن اسپانیایی امریکا و رئیس آن، آرچر ام. هانتینگتون.
دوران پس از پوتنام. آرچیبالد مک‌لیش، شاعر بود و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ به‌عنوان رئیس کتابخانه کنگره خدمت کرد. وی تعیین ساختار نوین مالی و اداری برای کتابخانه کنگره را نخستین وظیفه خود به‌شمار آورده و بعدها نوشت: "مشکل اصلی کتابخانه قدیمی، از نظر من که وارث غیرمنتظره‌ای بودم و انتظاری از او نیز نمی‌رفت، این بود که کل کتابخانه مثل لانه زنبور از سقف آویخته و با یک رشته به معمار معجزه‌گر آن، که رئیس باشد، وابسته است." ساختاری که مک‌لیش آفرید ۳۰ سال دوام یافت. او همچنین نخستین خط‌مشی را نوشت که اهداف کتابخانه را تعیین می‌کرد؛ این خط‌مشی، "قوانین خدمت" و "قوانین گزینش" او را در برمی‌گرفت. این قوانین در عمل، اولویت‌های این نهاد را تعریف کردند و در اصول، امروز نیز اجرا می‌شوند.
لوتر اونز که مدیر خدمات مرجع به مجلس بود جانشین مک‌لیش شد و از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۳ خدمت کرد. او فعالیت‌های بین‌المللی کتابخانه را گسترش داد، توافق‌نامه‌های مبادله در سطح بین‌المللی را توسعه بخشید و اعضای کتابخانه را به کشورهای در حال توسعه اعزام کرد تا کتابخانه تأسیس کنند.
ال. کوئینسی مامفورد از ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۵ به‌عنوان رئیس کتابخانه کنگره خدمت کرد. او نخستین کسی بود که با مدرک کتابداری این کار را برعهده می‌گرفت. او در دوران ریاستش، عامل انقلاب در فناوری کتابخانه بود. فهرستنویسی خودکار شد و فرمت دیجیتالی یافت. حال دیگر داده‌های کتابشناختی بیشتر از طریق نوارهای مارک توزیع می‌شد نه برگه‌های چاپی، و پژوهشگران به جست‌وجوی مجموعه‌های عظیم به‌وسیله رایانه خو گرفتند و دیگر در میان فهرستبرگه‌ها جست‌وجو نمی‌کردند. در زمان ریاست مامفورد، گردآوری مواد خارجی به‌گونه تصاعدی افرایش یافت و این، عمدتآ ناشی از نگرانی کنگره برای عقب نماندن امریکا از مسابقه اطلاعات علمی و فنی بود که با پرتاب ماهواره اسپوتنیک به فضا توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در ۱۹۵۷ آغاز شده بود. مامفورد همچنین کنگره را متقاعد ساخت که کتابخانه به ساختمان دیگری در کپیتل هیل نیاز دارد تا کارمندان و مجموعه‌های فزاینده خود را در آن جای دهد.
مورخ برجسته، دانیل ژوزف بورستین از ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۷ به‌عنوان رئیس کتابخانه خدمت کرد. او که پژوهشگری با ارتباطات ملی و بین‌المللی قوی با جهان پژوهش بود در پی آن بود تا کتابخانه کنگره را بهتر به پژوهشگران بشناساند. وی سمینارها برگزار کرد، شورای دانش‌پژوهان به‌وجود آورد، چهره‌های برجسته از جهان علم و فرهنگ را دعوت کرد تا بر سر میز ناهار گفت‌وگو را برانگیزاند و در تالار بزرگ کتابخانه در بزرگداشت شخصیت‌های خلاق امریکا شام‌های باشکوه ترتیب داد. این تلاش‌ها دیدگاه عمومی مثبتی برای کتابخانه به ارمغان آورد.
جیمز اچ. بیلینگتون در ۱۹۸۷ به جانشینی بورستین منصوب شد. بیلینگتون نیز مورخ بود و در بسیاری از علایق بورستین در مورد بهتر شناساندن کتابخانه کنگره به پژوهشگران و دانشمندان اشتراک عقیده داشت. فناوری‌های نوین فرصت مناسبی به او داد که کتابخانه کنگره را به نیرویی حیاتی در زندگی آموزشی ملت تبدیل سازد. وی در پی آن بود که مجموعه‌های کتابخانه را در دسترس تمام مردم از تمام نقاط کشور قرار دهد بدون اینکه آنها مجبور باشند برای استفاده از مجموعه‌ها به واشینگتن سفر کنند. او در ۱۹۹۰ در برابر کنگره چنین اظهار داشت "فناوری ــ ذخیره الکترونیکی، گزینش، و انتقال الکترونیکی اطلاعات ــ کتابخانه کنگره را قادر خواهد ساخت که به کتابخانه‌ای بدون دیوار تبدیل شود. این کتابخانه از طریق شبکه پیشرفته‌ای از کتابخانه‌های محلی، که مانند قیفی اطلاعات کتابخانه کنگره را در اختیار جامعه قرار می‌دهد، قادر خواهد بود به مردم امریکا در سرتاسر کشور خدمت کند."
کتابخانه کنگره در عصر حاضر
گروه‌های استفاده‌کننده از کتابخانه
کتابخانه امروز کنگره به گروه‌های بسیاری خدمت می‌کند. نخستین گروه، اعضای کنگره هستند که بدواً به‌وسیله خدمات پژوهشی کنگره (سی.آر.اس.) که در ۱۹۷۰ جایگزین خدمات مرجع مجلس شد به آنها خدمت می‌شود. خدمات پژوهشی کنگره با حدود ۸۵۰ کارمند، سالانه تقریبآ 500000 درخواست اطلاعاتی، پژوهشی، و تحلیلی از اعضا و کمیته‌های کنگره دریافت می‌کند.
گروه خاص دیگر، شهروندان نابینا و معلول جسمی هستند. خدمات کتابخانه ملی به نابینایان و معلولان جسمی، از برنامه‌های رایگان کتابخانه ملی است. کتابخانه مواد بریل و ضبط شده را برای هر کس که نتواند کتاب چاپی بخواند، تأمین می‌کند. این خدمت که در ۱۹۳۱ به‌وجود آمد، در ۱۹۹۱ از طریق شبکه‌ای مرکب از ۱۶۰ کتابخانه منطقه‌ای و محلی، به حدود 760000 خواننده، بیش از ۲۰ میلیون کتاب ضبط شده و بریل ارائه کرده است. جامعه هنری و پدیدآورندگان امریکا، شامل هنرمندان، نویسندگان، مصنفان و ناشران، از خدمات اداره حق مؤلف استفاده می‌کنند. این نهاد در کتابخانه کنگره در ۱۹۹۱، 660000 درخواست حق مؤلف را ثبت کرده است.
کتابخانه کنگره به جامعه کتابدار از راه‌های بی‌شمار یاری می‌رساند. اینها عبارتند از:
- ایجاد و پشتیبانی از استانداردهای ملی و بین‌المللی فهرستنویسی
- فهرستنویسی کتاب‌ها، نقشه‌ها، و مواد دیگر به شکلی که همه کتابخانه‌ها بتوانند استفاده کنند
- توزیع داده‌های فهرستنویسی
- فهرستنویسی با همکاری نهادهای پژوهشی دیگر
- گردآوری انتشارات خارجی با همکاری نهادهای دیگر
- هماهنگ‌سازی فعالیت‌ها با کتابخانه‌های دیگر دولت فدرال از طریق کمیته مرکز فدرال اطلاعات کتابخانه‌ای (اف.ال.آی.سی.سی.) و رابط رایانه‌ای آن، یعنی شبکه فدرال کتابخانه و اطلاعات (فدلینک)
- جست‌وجو برای یافتن روش‌های جدید نگهداری از کتاب‌ها در مقیاس بزرگ برای جلوگیری از تجزیه کاغذ اسیدی.
مجموعه‌ها
کتابخانه کنگره سرشار از عالی‌ترین‌هاست. این کتابخانه با بیش از صد میلیون ماده کتابخانه‌ای در مجموعه‌هایش، بزرگ‌ترین کتابخانه جهان است. کمتر از ۲۰ درصد این رقم کتاب‌های موجود در مجموعه‌های رده‌بندی شده هستند، بقیه آن، که بیش از ۸۳ میلیون ماده است، شامل موارد زیر می‌شود: بیش از 12580000 کتاب با حروف بزرگ و برجسته، اینکونابولا، تک‌نگاشت‌ها و پیایندها، موسیقی، روزنامه‌های صحافی شده، جزوه‌ها، گزارش‌های فنی، و مواد چاپی دیگر؛ بیش از 1870000 ماده شنیداری، مانند دیسک، نوار، و اشکال ضبط شده دیگر؛ حدود 40000000 نسخه خطی؛ حدود 4100000 نقشه؛ حدود 8700000 ریزنگار؛ بیش از 500000 فیلم سینمایی؛ حدود 14000000 عکس؛ بیش از 80000 پوستر؛ حدود 350000 چاپ و طراحی زیبا؛ بیش از 130000 نوار ویدئو و دیسک ویدئو؛ و حدود 1240000 ماده دیداری دیگر.
کتابخانه کنگره دارای بیش از ۵۰۰۰ کارمند برای اداره این مجموعه‌هاست، این کتابخانه در اوایل دهه ۱۹۹۰ بودجه‌ای بیش از ۳۲۸ میلیون دلار را در سال به خود اختصاص می‌داد. سیستم رایانه‌ای کتابخانه 12600000 رکورد را در پایگاه‌های خود دارد و از طریق ۳۰۰۰ پایانه در سه ساختمان و کپیتل هیل خدمت ارائه می‌کند. کتابخانه دفاتری در قاهره، جاکارتا، کراچی، نایروبی، دهلی‌نو، و ریودوژانیرو، و همچنین دفتر گردآوری مواد در مسکو دارد.
گنجینه‌ها
کتابخانه در جریان انباشتن دانش جهانی، بسیاری از نمونه‌های نادر و گرانبهای تلاش‌های فکری انسانی را نیز به‌دست آورد. در واقع سخاوت اهداکنندگان، کتابخانه کنگره را به موزه‌ای در بزرگداشت نبوغ آفرینشگر تبدیل کرده است. اما کتابخانه برخلاف موزه، مجموعه‌هایش را نه برای نمایش صرف، بلکه برای استفاده گرد آورده است تا بررسی، مقایسه، و تجزیه و تحلیل شوند و فهم ما را از خود و میراثمان غنا بخشند.
کتابخانه کنگره به‌واسطه داشتن اینکونابولا و قطعاتی بی‌نظیر (مانند نخستین فیلم متحرک یعنی «عطسه فرد آت» که تامس ادیسون در ۱۸۹۳ ساخته است، دستنوشته‌های اصلی نمایش‌های موزیکال مانند «اوکلاهما!» ، «پورگی و بس» ، «قایق نمایش» ، و «داستان وست ساید» که در اختیار مصنفان آنها بوده است و کامل‌ترین صفحه و نوارهای موسیقی تجاری و غیرتجاری جهان که غول دنیای جاز، الینگتون ساخته است) به خود افتخار می‌کند.
برای امریکایی‌ها، احتمالا بزرگ‌ترین گنجینه، چرکنویس "اعلامیه استقلال" به قلم تامس جفرسون است، و آن چهار صفحه نوشته با قلم و مرکب است همراه با تغییراتی که بنجامین فرانکلین، جان آدامز، و دیگران در آن داده‌اند. کتابخانه هزاران اثر دیگر مربوط به جنگ استقلال و بنیان‌گذار جمهوری را در خود دارد، اینها یکی از مواد قرارداد تسلیم ارتش انگلیس در یورک تاون است که به‌وسیله لرد کورنوالیس و جورج واشینگتن امضا شده است، دیگر صورت مذاکرات مجمع فدرال توسط جیمز مدیسن نوشته شده و شرح مذاکرات مجمع قانون اساسی در ۱۷۸۷ است. کتابخانه، اوراق شخصی بیشتر رؤسای جمهور از واشینگتن تا کولیج را دارد و دارای تعداد زیادی اشیای به‌جا مانده از شخصیت‌هایی مانند لینکلن، تئودور روزولت، و وودرو ویلسون است. این کتابخانه مالک نسخه دستنوشته "اعلامیه استقلال" و دو نسخه دستنوشته از خطابه گتیسبرگ نیز هست.
گنجینه تصویری کتابخانه از مکان‌های متعدد و زمان‌های بسیار گرد آمده است. کتابخانه کنگره نخستین عکس کپیتل را که در ۱۸۴۶ گرفته شده است، دارد. این کتابخانه همچنین تمام عکس‌های اصلی را که برادران رایت برای ضبط نخستین پروازهای موتوری موفقشان در کیتی هوک گرفتند، در اختیار دارد. نخستین نقشه شناخته شده جزیره منهتن نیز که یک نقشه آبرنگی تهیه شده در ۱۶۳۹ برای شرکت هلندی هند غربی است، در اختیار کتابخانه کنگره است.
مجموعه کتاب مصور از قرن ۱۵ تا ۲۰، متعلق به لسینگ جِی. روزنوالد، احتمالا کامل‌ترین مجموعه کتاب‌های نادر است. این مجموعه شامل بیش از ۲۵۰۰ اثر گرانبهاست مانند کتاب حجیم مقدس "ماینتس" (1453) که یکی از دو نسخه شناخته شده رساله‌ها و انجیل‌های چهارگانه (1495) است و نیز محصولات نایابی از انتشارات ویلیام ککستون.
مجموعه موسیقی کتابخانه شامل ادوات و دستنوشته‌های نایاب است. کتابخانه مالک بیش از ۱۶۰۰ فلوت از فرهنگ‌های سرتاسر جهان (از جمله فلوت شخصی فردریک کبیر در قاب چینی دست‌ساز آن) است که در مجموعه فلوت دیتون سی. میلر قرار دارد.
استفاده از کتابخانه کنگره
تالارهای مطالعه عمومی بر روی هر بزرگسالی که یک قطعه عکس ارائه دهد و درخواست کارت عضویت نماید باز است. کاربران می‌توانند با استفاده از پایانه‌های متصل به پایگاه‌های داده‌های کتابشناختی کتابخانه دسترسی یابند. خوانندگان در تالار اصلی مطالعه قادرند شماری از منابع کتابشناختی را با استفاده از پایانه‌هایی که به یک دیسک‌گردان خودکار مشترک متصل‌اند، جست‌وجو کنند.
تالارهای مطالعه مواد کتابخانه‌ای ویژه، مانند نسخ خطی، نقشه‌ها، فیلم‌های سینمایی و موسیقی نیز بر روی جامعه بزرگسال باز است، اگرچه ممکن است کاربران ناچار باشند برای استفاده از موادی که در سایت‌های دور انباشته شده‌اند از قبل تعیین وقت کنند. برای مثال، یک ایستگاه کاری دیسک نوری در تالار مطالعه مواد چاپی و عکس‌ها به کاربران اجازه می‌دهد که به‌سرعت در میان تصاویر هزاران پوستر جست‌وجو کنند و آنچه را که می‌خواهند بیابند و چاپ کنند. تالار مطالعه مجموعه‌های ماشین‌خوان با انواع نرم‌افزارهای رایانه‌ای برای استفاده کاربران انباشته شده است.
کتابخانه کنگره، سالانه به هزاران بازدیدکننده از سراسر جهان که تنها به قصد دیدن ساختمان‌هایش می‌آیند نیز خوش‌آمد می‌گوید. نوسازی بنیادین دو ساختمان قدیمی آن در ۱۹۸۶ آغاز و در اواسط دهه ۱۹۹۰ پایان یافت. این ساختمان‌ها بر روی پژوهشگران باز هستند و بازدیدکنندگان می‌توانند تالار مطالعه اصلی ساختمان تامس جفرسون را از فراز یک گالری محصور در بازدیدهای برنامه‌ریزی شده منظم عمومی مشاهده کنند. برنامه‌های ادبی و کنسرت‌های رایگان اتاق موسیقی به‌طور منظم در طول سال ارائه می‌شوند. در طول تابستان، مرکز "زندگی فرهنگی امریکایی"، کنسرت‌های نیمروزی متعددی بیرون از ورودی اصلی ساختمان جفرسون اجرا می‌کند.
کتابخانه بدون دیوار
کتابخانه کنگره در اواسط دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ در پی آن بود تا مجموعه‌هایش را برای پژوهشگران، دانشمندان، و دانشجویان سراسر ایالات متحده دسترس‌پذیرتر سازد. برای رسیدن به این هدف از طرق بسیاری استفاده نمود. از جمله، خدمت اشتراک آزمایشی معروف به‌نام "کتابخانه کنگره به‌طور مستقیم" که برای کتابخانه‌های ایالتی امکان دسترسی پیوسته به پایگاه‌های داده‌های کتابشناختی کتابخانه کنگره را فراهم می‌کرد. در برنامه آزمایشی دیگری به‌نام "حافظه امریکایی"، از فناوری رایانه‌ای برای توزیع نسخ الکترونیکی عکس‌های آرشیوی، نسخ خطی، موسیقی، فیلم‌های سینمایی، کتاب‌ها و ضبط‌های شنیداری استفاده شده است و دسترسی به مواد منحصربه‌فرد را که قبل از آن تنها در خود کتابخانه کنگره ممکن بود، فراهم ساخته است.
کتابخانه، کار بر روی یک مرکز نوین دانش و فناوری را با دو هدف عمده آغاز کرده است: یکی، افزایش مجموعه مواد علمی خارجی کتابخانه و دیگر، به گفته جیمز بیلینگتون، "ایجاد نوعی راهنمای الکترونیکی برای شبکه‌ها و پایگاه‌های داده‌های اطلاعات علمی و فنی در سرتاسر جهان".
"مرکز کتاب"، در کتابخانه کنگره که در ۱۹۷۷ برای پیشبرد برنامه‌های خواندن و سوادآموزی تأسیس شد، نمونه دیگری از عبور کتابخانه به فراسوی دیوارهای آن است. از ۱۹۸۴، بیش از نیمی از ایالت‌ها مراکز کتاب خود را تأسیس کرده‌اند تا با کتابخانه کنگره در پیشبرد فرهنگ کتاب و میراث ادبی هر ایالت، نظارت بر طرح‌ها و میزبانی از رخدادهایی که توجه عموم را به اهمیت کتاب‌ها، خواندن، سواد، و کتابخانه‌ها جلب می‌کنند، همکاری نمایند.
تصاویر کتابخانه
