نشست ادبی شمس با حضور مصطفی مستور برگزار شد
۱۳۹۸-۰۴-۲۲
پنجاه و سومین نشست ادبی شمس از سلسله نشست‌های شمس در دهه کرامت با عنوان «پابوس» با حضور مصطفی مستور، نویسنده مشهور کشور، برگزار شد.

نشست ادبی شمس با حضور مصطفی مستور برگزار شد

پنجاه و سومین نشست ادبی شمس از سلسله نشست‌های شمس در دهه کرامت با عنوان «پابوس» با حضور مصطفی مستور، نویسنده مشهور کشور، برگزار شد.
به گزارش آستان نیوز، مصطفی مستور در این جلسه در جمع علاقه‌مندان به داستان‌نویسی گفت: اسم باید عصاره داستان باشد و در عین حال داستان را لو ندهد. پیدا کردن اسم خوب برای مخاطب نیاز به خلاقیت دارد.
مستور در این جلسه خطاب به شرکت‌کنندگان اظهار داشت: فردیت در داستان‌نویسی مهم است. در آثار گذشتگان فردیت کمرنگ بوده است اما چیزی که از دو قرن پیش اتفاق افتاده، اضافه شدن فردیت به داستان است. به صورتی که اگر من بخواهم روایتی را تعریف کنم، حتما باید از موضوعی استفاده کنم که شخصیت فردی من آن را ساخته است. حتی اگر بخواهم مطلبی اجتماعی را عنوان کنم باز هم آن مطلب از فیلتر ذهنم عبور کرده و رنگ و بوی فردیت به خود می‌گیرد.
این منتقد ادبی ادامه داد: جامعه ما به شکل تأسف‌آوری دستخوش جریانات هم‌گرا شده است. در حالی که ما قرار است به چیزی توجه کنیم که به آن رسیده باشیم، نه اینکه ادای آن را در بیاوریم و این معضل باعث ایجاد یک منِ متمایز و موجب بی هویتی ما می‌شود.
مستور بیان داشت: چیزی که می‌تواند ما را از این جریان هم‌گرایی نجات دهد، ادبیات است.
تجربیات نویسندگی
وی با اشاره به اینکه برای شروع داستان‌نویسی، رفتن سراغ داستان کوتاه یک استراتژیک اشتباه است ادامه داد: همه با داستان کوتاه شروع می‌کنیم و گمان می‌بریم داستان کوتاه، ساده‌تر است در حالی که رمان‌نویسی با وجود حجم زیادش نسبت به داستان کوتاه ساده‌تر است چون امکانات بیشتری در دست نویسنده وجود دارد و کلمات نا‌محدود هستند.
این محقق بیان داشت: در نوشتن بی‌نظم هستم ولی زمان زیادی را صرف نوشتن می‌کنم. به نظرم یک نویسنده همیشه مشغول کار است چون مدام ذهنش در حال برداشت‌های داستانی است. باید آن چیزی را که باور دارید و بابت آن رنج کشیدید، بنویسید.
زنان منفعل داستانی
مستور با پذیرش اینکه زنان در داستان‌هایش منفعل هستند، دلیل آن را این‌طور بیان کرد: متأسفانه این چیزی است که جهان اجتماعی در دنیا ساخته است و البته در ایران بیشتر نمود دارد. این که به چه دلیل ساختار جامعه مردانه است حرف و بحث زیادی دارد. اما زن‌های داستان من همان واقعیت بیرونی هستند. آن‌ها در چیزی که جهان امروز است نبودند و مسئول اتفاقاتی که دیگران انجام دادند، نیستند. برای همین هم از نگاه من معصوم هستند و در زاویه روشنایی قرار گرفتند و این انفعال انکار‌ناپذیر است.
نویسنده کتاب «روی ماه خداوند را ببوس» ادامه داد: به نظر من زنان به دلیل عقل و تفکر و نگاهشان خیلی جلوتر از آن چیزی هستند که متأسفانه گرفتارش شده‌اند. آن‌ها می‌دانند چه می‌خواهند ولی به دلایل مختلف نمی‌توانند جلو بروند. در واقع خواستنی که همراه با نتوانستن است باعث شده به از هم گسیختگی برسند برای همین ادبیات زنان ما قوی است. چون این از هم گسیختگی را به خوبی توصیف می‌کنند. این بهترین چیزی است که برای یک داستان‌نویس می‌تواند دستمایه شود. البته داخل پرانتز بگویم ترجیح می‌دهم ادبیات خوبی نداشته باشم، اما زنان ما این‌طور منفعل نباشند.
گفتنی است این نشست به همت سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی و همکاری شهرداری مشهد، عصر روز سه‌شنبه 18 تیر ماه در فرهنگ‌سرای ترافیک مشهد برگزار شد.
سازندگان:
افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید

نظرسنجی

نظر شما در مورد مطالب این وب سایت چیست؟

انتخاب‌ها

تصاویر شاعران

This block is broken or missing. You may be missing content or you might need to enable the original module.