تصویرشناسی سرزمین حج در سفرنامه های ناصرخسرو و ابن جبیر
استاد راهنما:دکتر اکبرشایان سرشت
استادمشاور:دکتر محمدرضا عزیزی
نگارنده:سمانه تلگردی تلگرد؛ دانشگاه بیرجند.- 1396.
شماره ثبت:5853460
چکیده
تصویرشناسی از رویکردهای نوین در پژوهش های تطبیقی است که براساس ان مطالعه تصویر فرهنگ دیگری در ادبیات خودی یا برعکس مدنظر قرارمیگیرد. روش تحقیق در این پایان نامه با استفاده از نظریه تصوسژیرشناسی و باروش توصیفس-تحلیلی انجام شده و در ان رویکرد نورمن فرکلاف یعنی توصیف,تفسیر و تبییت اثر ادبی همچنین روش بررسی واژگان ,مکان,فضا و زمان در دیدگاه لاتیشیا نانکت مبنای تحلیل است. براین اساس این پایان نامه به نقد تصویرشناسی فرهنگ شبه جزیره عربستان و به ویژه موسم حج در سفرنامه ناصرخسرو و ابن جبیر,تفسیرو تبیین دیدگاه های نویسندگان در دو سفرنامه و تحلیل و نتیجه گیری.این سفرنامه هااطلاعات ارزشمند مذهبی,علمی,ادبی,اقتصادی,معماری,فرهنگی,سياسي,طبیعی و جغرافیایی را در مورد سرزمین مکه و نواحی اطراف ان به دست میدهد. ابن جبیر با نگاه نکته بین تر و دقیق تری به جزئیات پرداخته و نسبت به ناصرخسرومسائل حج و سرزمین مکه را موشکافانه تر ارزیابی کرده است.ناصرخسرو ابن جبیر با دو قرن متفاوت ازهم زیسته اند و در زمان ناصرخسرو در سرزمین مکه قحطی و خشک سالی بوده اما در زمان ابن جبیر وفور نعمت بوده است. هم چنین تصویر فرهنگ دیگری از نگاه ناصر خسرو برتر و آرمانی تر نشان داده شده. اما ابن جبیر به تساوی فرهنگی در جامعه خودی و دیگری اشاره کرده است.
واژگان کلیدی: تصویر شناسی,سفرنامه,سرزمین حج,ناصرخسرو,ابن جبیر
کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی