آدم و حوا/ محمد محمد علي.- تهران: کاروان،1381.۲۸۱ ص.
  آقای محمدعلی سه گانه ای به نام روز اول عشق دارد که جلد اول آنها همین رمان آدم و حوا می باشد و همین طور که از اسمش پیداست به داستان آفرینش آدم و حوا اشاره دارد.
کتاب به صورت فصل های متوالی نسبتا کوتاه از زبان اقلیما فرزند آدم و حوا نقل می شود .
قسمتهای زیبای داستان :
فریاد زد : شما زنان همواره به گونه ای سخن می گویید که زندگی خود را از خطر محفوظ بدارید
گفتیم : چون ما زندگی می بخشیم قادر به گرفتن زندگی دیگران نیستیم .
وقتی انسان زن باشد ، بدبختی واقعی این است که خودش نداند این امر یک بدبختی است که گریبانش را گرفته است . در کتاب نقل می شه که خداوند با عشق تمام زمین را در 2 روز خلق می کنه و جنیان را بر آن مستقر می نماید . سپس آسمان و عرش و بعد از آن فرشتگان را می آفریند .  به دلیل بدکاری جنیان خدا لشکری از فرشتگان را برای نابودیشان می فرستد و یکی از جنهای خردسال و اشراف زاده به نام حارث را که بعدها همان ابلیس می شود با خود به آسمان می برد . حارث بسیار نیایش خدای را می کند و علم فراوان می آموزد و جایگاهی رفیع می یابد و خدا بار دیگر برای تنبیه جنیان حارث را به زمین می فرستد .خدا تصمیم می گیرد انسان را خلق کند و او را جانشین خود بر روی زمین کند . برای این کار خدا فرشتگان مختلف را می فرستد تا از زمین خاک بیاورند . حارث خودداری می کند و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل ناتوان می مانند اما عزرائیل موفق می شود و خاک را برای خدا می آورد . 40 روز بر این خاک باران محبت و اندوه و یک ساعت باران شعف و شادی می بارد و آنگاه خدا با دست خود آدم را می سازد . خدا جثه آدم را دو ساعت مانده به غروب جمعه می سازد و زمانی که جثه خشک می شود دل را می سازد که ان کار نیز 2 ساعت مانده به غروب جمعه تمام می شود و خدا به فرشتگان امر به تعظیم می کند . چون عمل فرشتگان از روی رضا نیست خدا به انسان علم می اموزد و فرشتگان با رضا بر او سجده می کنند جز ابلیس که از بهشت رانده می شود و عده ای از یارانش مانند خناس نیز بدون اجازه همراه او از بهشت خارج می شوند .آدم و حوا بخش اول سه گانه روز اول عشق است که غیر از این کتاب در برگیرنده «مشی ومشیانه» و «جمشید و جمک» است. محمدعلی داستان خلقت و عشق آدم و حوا را در قالب مجموعه ای از داستان های کوتاه به هم پیوسته و از زبان «اقلیما» (دختر حوا) روایت می کند. محمدعلی از آنجا که به خوبی از تکراری بودن داستان برای مخاطبش آگاهی دارد تلاش می کند با بهره گیری از اصلی ترین ویژگی نویسنده یعنی خلاقیت، روایتی نو از داستان کهنه ارائه دهد. از همین رو است که تمامی شخصیت ها را از نو می سازد و جلوه ای تازه به آنها می بخشد و آنها را به عنوان شخصیتی داستانی و نه مقدس و آسمانی در مقابل خواننده قرار می دهد که رفتارهایی مشابه رفتارهای انسان های امروزی دارند. رمان آدم و حوا که نویسنده اش برای خلق آن از آثار و منابع بسیاری وام گرفته است از ساختاری خطی بهره می برد که به خواننده این اجازه را می دهد تا به سادگی پیش برود و با مفهوم اسطوره در قالبی مدرن و امروزی همراه شود. محمدعلی علی رغم بهره گیری از زبانی که میان نثر کتاب های مقدس و نثر ساده امروز قرار دارد، همچنان بر روایت بیش از دیگر عناصر داستانی تأکید دارد، مسئله ای که سال هاست از اصول داستان نویسی او به شمار می رود و می تواند در عین آنکه به آثار او تشخص می بخشد، او را در پذیرش برخی شیوه های ادبی نو دچار مشکل سازد.نوع نگرش محمدعلی به داستان نویسی و ادبیات و رفتار حرفه ای و قابل احترامش با نظرات انتقادی دیگران ظرفیت های او را برای حرکت به سوی افق های تازه بالا می برد. حرکت رو به جلو آرام اما مداوم محمدعلی که گاه با پرش های بلندی همراه بوده است حاصل همین دیدگاه ویژه او است. ‎

این کتاب در مراکز اجرای زنگ کتاب در سطح شهر مشهد مقدس و در نشستهای ادبی خوانش‌متون‌کهن معرفی شده است.