استاد راهنما: دکترحمیدرضا سلمانیان
نگارش: نادر ایل رودی
چکیده
این رساله که به بررسی طبیعت‌گرایی در اشعار منوچهری می‌پردازد، مشخصه‌های هنری و طبیعت‌گرایانه اشعار وی را معرفی می‌کند. دراین‌ارتباط ایماژها و تصاویر بدیع، صنایع و آرایه‌های ادبی، رنگ‌ها و آهنگ‌های طبیعت، جشن‌ها، اعیاد، توصیف عشق و شراب و بهره‌وری از مضامین شعر عرب و.... در دیوان وی بررسی‌شده است. همچنین طبیعت‌گرایی منوچهری از دید مکاتب ادبی به‌ویژه رئالیسم مورد مداقه قرارگرفته است.
روش تحقیق در این پژوهش برمبنای گردآوری اشعار منوچهری و دسته‌بندی موضوعی آنان بوده است و در پی آن است که چگونگی تعامل منوچهری را با طبیعت و عناصر آن نشان دهد.
این پژوهش در هفت فصل به رشته تحریر درآمده است. فصل اول کلیاتی در تعریف شعر و اوصاف آن و تخیل پرداخته است. فصل دوم درباره منوچهری و اشعارش است و فصل سوم طبیعت‌گرایی منوچهری در دیدگاه مکاتب دیگر بررسی‌شده است. در فصل چهارم به جنبش و حرکت اجزا طبیعت در اشعار منوچهری پرداخته است. در فصل پنجم به توانایی و قدرت اعجاز ادبی وی ساختن تصاویر بدیع از طبیعت اشاره دارد. فصل ششم به ظرافت و نکته‌سنجی و طبع و توانای منوچهری در مبحث رنگ و آهنگ طبیعت در اشعار وی می‌پردازد. در فصل هفتم پرده از قدرت خارق‌العاده وی در سرودن و آشنایی او با شعرای عرب برداشته‌شده است. فصل هشتم بهره‌وری از صنایع و آرایه‌های ادبی است که در رابطه با طبیعت و طبیعت‌گرایی توسط منوچهری انجام‌شده است. در فصل نهم به نگاه منوچهری به توصیف جشن‌ها و اعیاد پرداخته است. فصل دهم طبیعت‌گرایی و عشق و شراب را توصیف نموده است.
