کتاب « من و کتاب» اثر سید علی خامنه ای رهبر معظم انقلاب
کتاب « من و کتاب» مجموعه گفتارها و نظرات مقام معظم رهبری دربارۀ کتاب و کتابخوانی است که در دیدارهای مختلف نویسندگان و مسئولان فرهنگی و نیز بازدیدهای ایشان از نمایشگاه‌های کتاب بیان شده است. این بیانات در چهار فصل با عنوان‌های اهمیت کتاب و کتابخوانی، من و کتاب، نقد وضع موجود و چه باید کرد تنظیم شده و فصل پنجم و ششم به یادداشت‌ها و دست‌خط‌های ایشان در کتاب‌های مختلف (عمدتا با موضوع دفاع مقدس) اختصاص یافته است. نگاه مقام معظم رهبری در این کتاب بیشتر به تبیین جایگاه کتاب و نیز نقد میزان اهمیت کم کتاب در میان جامعه و در آخر ارائه راه‌حل برای مرتفع شدن این مشکل است. همچنین در دو فصل آخر کتاب‌هایی از قبیل جنگ پابرهنه، پابه‌پای باران، زنده باد کمیل، جشن حنابندان، فرمانده من و... مورد توجه رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است. این کتاب از جهت آشنایی بیشتر با نظرات و دیدگاه‌های عالی‌ترین مسئول کشور درباره کتاب و نیز آگاهی از میزان توجه ایشان به این مقوله می‌تواند مفید باشد.
در بخشی از این کتاب ایشان می فرمایند: متأسفانه کتاب خوانی، جز در بین یک عده از اهل علم و اهل تحصیل و کسانی که به طور قهری با کتاب سروکار دارند، یک کار رایج و روزمره به حساب نمی آید؛ در حالی که کتاب خوانی باید مثل خوردن و خوابیدن و سایر کارهای روزانه در زندگی مردم وارد بشود.
کتاب نباید به یک عده از افراد جامعه ی ما مخصوص بماند، کما اینکه در گذشته این طور بوده است که یک عده کتاب خوان و اهل کتاب و اهل مراجعه ی به کتاب بودند؛ اکثریت هم دور از کتاب و فارغ از همّ کتاب؛ این درست نیست. امروز البته وضع بهتر شده است؛ انسان می تواند این را حس کند.
در جای دیگری از این کتاب رهبر انقلاب درمورد کتاب های دینی می فرمایند:
مقوله ی دیگری که ما در آن کم کاری داریم، که شاید باور کردنی هم نباشد، کتاب های دینی است! مثل اینکه ما روی کتاب های دینی و مسائل اسلامی متأسفانه کم کار کرده ایم! این متون اسلامی بسیار ارزشمند است. ما به کتاب هایی در ردیف کتاب های شهید مطهری احتیاج داریم که مسائل اساسی اسلام را با یک بینش صائب و به دور از کج روی و افراط و تفریط، با زبانی قابل فهم برای قشرهای متوسط جامعه، که نه اندیشمندان و دانشمندان را ملاک می گیریم، نه سطوح خیلی پایین را، .... تبیین کند. و من اینجا بایستی با پذیرش و اذعان به پایگاه بلند حوزه های علمیه و مخصوصاً حوزه ی علمیه ی قم در نشر افکار و معارف اسلامی، آن حوزه را مخاطب قرار بدهم و بگویم: اینجا شما هستید که بایستی این نیاز را پاسخ بدهید، البته نه بهم عنای انحصاری، اما به هر حال کانون، قم است. این زمینه هایی است که به نظر من باید رویش کار بشود.
