منوچهر آتشی :
زندگی نامه
این شاعر و مترجم در ۲ مهر سال ۱۳۱۰ در بخش دهرود شهرستان دشتستان استان بوشهر متولد شد. او پس از این‌که دوره دانشسرای مقدماتی را در شیراز گذرانید، چندسالی به آموزگاری پرداخت و در سال ۱۳۳۹ به تهران آمد و در دانشسرای عالی ، به تحصیل پرداخت و در مقطع کارشناسی رشته‌زبان و ادبیات‌انگلیسی فارغ‌التحصیل شد.
آتشی در روز یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۴ درسن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا در تهران بر اثر ایست قلبی درگذشت ودر زادگاهش بوشهر به خاك سپردند.همچنين او چند روز قبل از مرگش درمراسم چهره هاي ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبيات معرفي شد.
سبک شعری
وی که همواره در دهه‌های چهل و پنجاه و شصت به سبک نیمایی شعر می‌سروده در دو دهه اخیر با گرایش به شعر سپید به طرح دیدگاه‌های جدیدی در شعر پرداخته‌است.
فعالیت‌ها
وی همچنین از نادر شاعرانی است که پیوستگی را با نسلهای جدیدتر حفظ کرده‌است و در به اختیار گذاشتن بار دانسته‌های خود به دانشجویان و شاعران حتی بسیار نوپا در سرایش شعر اغماض نکرده‌است. تالیفات متعدد آتشی به دلیل تجدید چاپ در زمینه تحلیل و نقد و تفسیر و مجموعه‌های شعر همواره در دسترس افراد علاقمند است.
آثار
مجموعه‌های شعری زیر از آثار اوست:[۵]
آهنگ دیگر ۱۳۳۸
آواز خاک ۱۳۴۶
دیدار در فلق ۱۳۴۸
بر انتهای آغاز ۱۳۵۰
گزینه اشعار ۱۳۶۵
وصف گل سوری ۱۳۷۰
گندم و گیلاس ۱۳۷۱
زیباتر از شکل قدیم جهان ۱۳۷۶
چه تلخ است این سیب ۱۳۷۸
خلیج و خزر ۱۳۸۰
باران برگ زوق: دفتر غزل‌ها ۱۳۸۰
اتفاق آخر ۱۳۸۰
حادثه در بامداد ۱۳۸۰
ریشه‌های شب ۱۳۸۴
غزل غزل‌های سورنا ۱۳۸۴
نمونه اشعار
حس می‌کنم نیش ستاره را در چشمم
طعم ستاره را در دهانم
و طعم یک کهکشان تنهایی را در جانم
منبع : https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1_%D8%A2%D8%AA%D8%B4%DB%8C
