پيامبر گرامی اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: «إنَّ اللّهَ تَعالی نَصَبَ فِي السَّماءِ السّابِعَةِ مَلَكا يُقالُ لَهُ: الدّاعي، فَإِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ يُنادي ذلِكَ المَلَكُ كُلَّ لَيلَةٍ مِنهُ إلَی الصَّباحِ: طوبی لِلذّاكِرينَ! طوبی لِلطّائِعينَ.

ويَقولُ اللّهُ تَعالی: أنا جَليسُ مَن جالَسَني، ومُطيعُ مَن أطاعَني، وغافِرُ مَنِ استَغفَرَني، الشَّهرُ شَهري، وَالعَبدُ عَبدي، وَالرَّحمَةُ رَحمَتي، فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ، ومَن سَأَلَني أعطَيتُهُ، ومَنِ استَهداني هَدَيتُهُ، وجَعَلتُ هذَا الشَّهرَ حَبلاً بَيني وبَينَ عِبادي؛ فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إلَيَ» (۱)؛

خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته ای گماشته است كه به آن، «داعی» می‌گويند و چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا می‌دهد: «خوشا بر ذاكران، خوشا بر طاعت‌كنندگان.

 خداوند متعال نيز می‌فرمايد: «من، همنشين كسی هستم كه با من، همنشين باشد و مطيع كسی هستم كه اطاعتم كند و آمرزنده كسی هستم كه از من، آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هر كه مرا در اين ماه بخوانَد، پاسخش می‌گويم و هر كه از من [چيزی ]بخواهد، عطايش می‌كنم و هر كه از من هدايت جويد، راه نمايش باشم. اين ماه را رشته ای بين خودم و بندگانم قرار داده‌ام. هر كس به اين رشته (ريسمان) چنگ زند، به من می‌رسد».