بررسی سیر تصحیح متون ادبی از سال 1300 تا انقلاب اسلامی(دکتری)

استاد راهنما: عباس وفایی

نگارش: سید مهدی حسینی میرمحمدی؛ دانشگاه علامه طباطبائی، پردیس تحصیلات تکمیلی خودگردان ، 1397

چکیده

تصحیح و احیای متون مختلف علمی و ادبی مربوط علاوه براینکه جلوه‌هایی از فرهنگ و تمدن ایران کهن را روشن می کند بلکه موضوعات مختلف علمی و ادبی جوامع کهن ایران و حتی ممالک دیگر را برای محقّقان و دانشمندان امروزی روشن‌‌می‌سازد. تصحیح متون روندی را طی‌کرده تا به جایگاه امروزی خود رسیده است. اگرچه تصحیح نسخ خطی، امری ضروری است، نمی‌توان از سختی‌های کار و مستلزمات آن چشم پوشید. یکی از مهمترین قسمت‌های حوزه تصحیح، نقد و بررسی آثار این حوزه است. از این رو، در این رساله، تمام تصحیحات صورت گرفته از متون ادبی فارسی از سال 1300 تا 1357، مورد نقد و بررسی گذاشته شده‌اند تا ضمن مشخّص شدن سیر روند تصحیح در ایران، دوره‌های ضعف و قوّت تصحیح متون و تصحیحات شاخص و برجسته شناخته گردند. این رساله، از نوع ماهیت روش تحلیلی- توصیفی است و برمبنای دهه‌ از سال 1300 تا 1357 تنظیم شده است. از دستاوردهای مهم این رساله، تعیین نمونه های موفّق تصحیح مانند کتاب نفثه المصدور مرحوم یزدگردی و دیوان حافظ مرحوم خانلری و معرفی آثاری مانند زاد المسافرناصر خسرو تصحیح بذل الرحمان که نیازمند تصحیح مجدد است، می‌باشد. از دیگر نتایج مهم این رساله، شناسایی پربسامدترین عیوب موجود در تصحیحات دوره مدّنظر یعنی «وفاداری صرف به نسخه اساس با وجود ضبط های بهتر نسخ بدل» است.

کلید واژه ها: متون ادب فارسی، نسخه خطی، تصحیح، مصحح

این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.