بررسی و سیر تصحیح متون ادبی از سال 1357 تا 1394 (دکتری)
استاد راهنما: عباس وفایی
نگارش: فریده خواجه پور، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی 1397
چکیده
یکی از حوزه های مهمِ متن‌شناسی، تصحیح نسخ خطّی است که علاوه بر سختی و حسّاسیت انجامِ آن، از آنجا که با فرهنگ، تمدّن و علم یک جامعه، ارتباط دارد، اهمّیتی مضاعف می‌یابد. تصحیح نسخه‌های خطّی ادبیات فارسی، در دوران بعد از انقلاب اسلامی، موضوع رساله پیش رو است. نقد و بررسی آثار تصحیحی، باعث تبیین و شناسایی الگوه‌های موفق تصحیح به ویژه برای افراد علاقه‌مند اما کم تجربه در این حوزه می‌شود و در عین حال می‌تواند به معرفی و تحلیل نمونه‌های که نیازمند اصلاح یا تصحیح مجدد هستند، بپردازد؛ از همین حیث پرداختن به این رساله و چنین موضوعاتی امری قابل اهمیت است. در این دوره، رخدادهای سیاسی و اجتماعی مهمی از جمله وقوع انقلاب اسلامی، شرایط کشور در سالهای نخستینِ بعد از این انقلاب، جنگ تحمیلی در دهه آغازین این دوره و افزایش چشمگیر دانشگاه‌ها در دهه اخیر، بر کیفیت و کمّیت تصحیح‌های صورت گرفته، سایه افکنده است که مهمترین پیامد آن، بسامد کمترِ تصحیح در دهه 60 و بسامد بالای آن در دهه های 80 و 90، به ویژه کشیده شدنِ تصحیح به پایان نامه های دانشجویی است. این رساله بر مبنای زمانی، فصل‌بندی شده و معیار زمان، نیز بر اساس دهه، تعیین شده است. مهمترین یافته-های این رساله، نشان می‌دهد که برخلاف دوره قبل از انقلاب اسلامی، تصحیح در قالب رساله‌ها و پایان‌نامه های دانشجویی هم دیده می‌شود و همچنین زنان، نقش پررنگ‌تری در تصحیحات متون ادبی دارند.
کلید واژه ها: تصحیح متون ادبی، کتب خطی، متن شناسی،انقلاب اسللام
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.
