اتخاذ رویکرد و مطالعه‌ای تطبیقی در بررسی مسائل اجتماعی، سیاسی و بین‌المللی، به ‌عنوان یکی از روش‌های مطالعاتی مؤثر در تحلیل موضوعات مختلف اجتماعی از جمله موضوع انقلاب‌ها، ضرورت دارد. صدور انقلاب یکی از حوزه‌های موضوعی جذاب و پردامنه این پدیده اجتماعی است و غالب انقلاب‌های بزرگ و تأثیرگذار دنیا بعد از وقوع بر اساس ماهیت، فلسفه وجودی، آرمانها و حتی وظیفه تداوم، وارد فاز یا مرحله جدیدی تحت عنوان «صدور انقلاب» می‌شوند که بر نوع تعامل انقلاب با محیط‌های خارج از مرزهای خود و محیط‌های بین‌المللی- جهانی تمرکز می‌یابد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی، توصیفی- مقایسه ای و بهره گیری از نظریه پخش یا اشاعه «مطالعه تطبیقی»، الگوی صدور سه انقلاب فرانسه، روسیه و انقلاب اسلامی ایران بررسی شده است. سؤال اصلی پژوهش این است که چه تفاوت و شباهتی میان الگوی صدور انقلاب در انقلاب اسلامی ایران با انقلاب فرانسه و روسیه دیده می‌شود و علل این تفاوت در چیست. نگارنده پس از بررسی منابع مختلف و بر این باور است که عمده ترین شباهت در «مفهوم صدور انقلاب» در سه انقلاب مورد نظر در اندیشه رهبران انقلاب ها وجود دارد یافته های پژوهش نشان می دهد که انقلاب ها بزرگ و جهان شمول برای ادامه حیات خود نیاز به صدور و گسترش افکار و اندیشه های خود به کشورهای دیگر دارند و سه انقلاب فوق با گسترش افکار خود توانسته اند بر بخشی از کشور های اطراف خود اثر بگذارند و در گسترش افکار خود موفقیت هایی را کسب کنند و تفاوت آن در روش صدور انقلاب است زیرا برای صدور انقلاب در انقلاب فرانسه و روسیه، از قدرت نظامی و لشکر کشی به دیگر کشور ها بهره جسته شده است ولی در انقلاب اسلامی ایران ، صدور انقلاب به شیوه نرم و مسالمت‌آمیز بوده و از این ‌رو در مقام مقایسه با انقلاب فرانسه و روسیه موفق‌تر بوده است.

کلید واژه ها: انقلاب اسلامی ایران، صدور انقلاب، انقلاب فرانسه، انقلاب روسیه، نطام سیاسی

این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود می باشد