بررسی و مقایسه رئالیسم در ادبیات داستانی دو دهه قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران
استاد راهنما: بهاءالدین اسکندری
نگارش: حجت الله جعفری
دانشگاه قم، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، 1398
چکیده
گرچه هر مکتب ادبی به گونه ای با واقعیات اجتماعی و انسانی درکیر است، بازتاب واقعیت های جامعه از منظری به دور از محدودیت های دست و پا گیر کلاسیسم و رویاپردازی ها و شاعرانگی های رمانتیسم، رخدادی بود که در رئالیسم جامه واقعیت به خود گرفت. رئالیسم مکتبی است با اصول
و قواعدی که می توانددغدغه های فکری نویسندگان برای بازتاب واقعیت های جامعه را پاسخی در خور دهد. در این پژوهش کوشش شده است تا بر اساس شش رمان از نویسندگان معاصر شامل: همسایه ها (احمد محمود)،جای خالی سلوچ (محمود دولت آبادی)، آواز کشتگان (رضا براهنی)، باغ بلور (محسن مخملباف)، چته ها (ابراهیم حسن بیگی) و نغمه در زنجیر (میثاق امیر فجر)، ادبیات داستانی قبل و بعد از انقلاب اسلامی از دیدگاه مکتب رئالیسم مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد. نظر به نتیجه این پژوهش، نویسندگان رئال قبل ازانقلاب بخش هایی از واقعیت های اجتماعی روزگار خود را بازتاب داده اند که بیشتر بازتاب فقر، نابسامانی های اجتماعی، استبداد، درگیری های سیاسی، نگاهی ضد دینی یا دست کم غیر دینی، سوء استفاده های اقتصادی و جنسی است. حال آنکه نویسندگان بعد از انقلاب متأثر از جو انقلابی و جریان مذهبی که در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهم و اساسی داشت بیشتر به آرمان گرایی، گرایش به دین و عرفان، بازتاب مشکلات خانواده شهدا در جنگ تحمیلی و ناامنی های سالهای نخستین انقلاب و همچنین بازتاب روحیه شهادت و شهادت طلبی پرداخته اند.
کلیدواژه ها: ادبیات داستانی،رئالیسم،انقلاب اسلامی،رمان
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است
.
