زیور سخن در بدیع فارسی
دکتر محمدعلی صادقیان
کتاب « زیور سخن در بدیع فارسی » حاوی مباحث و آرایه های بدیعی اعّم از لفظی و معنوی می باشد . در این کتاب سعی شده تا از آرایه های سخن گفته شود که به سبب لطافت و زیبایی، شاعران و نویسندگان توجه خاصی بدان ها داشته، در آثار خود از آن ها بهره ها برده اند. بنابراین از آوردن صنایعی بی لطف که کاربردی در کلام شاعران و نویسندگان نداشته خودداری شده است. شواهد و امثال از آثار گویندگان نامور، اعم از شاعران قدیم؛ چون حافظ، مولوی، فردوسی و سعدی و نظایر آنان و گویندگانی جدید مانند رهی معیری، شهریار، نیما، ملک الشعرا، بهار انتخاب شده است. نمونه هایی که به زبان عربی در این کتاب ذکر شده غالبا ساده و روان استو بسیاری از آن ها از قرآن کریم و احادیث نبوی است و بجز آیات قرآن کریم – که تنها شماره آیه و سوره ذکر گردیده – بقیه به زبان فارسی ترجمه شده است.
در نامگذاری پاره ای از آرایه های بدیعی، که میان ادیبان و سخن شناسان اختلاف نظر وجود داشته، نویسنده کوشیده است وجهی را که صحیح تر به نظر می رسد با ذکر دلیل بیان نماید و از تشتّت و اختلاف آراء بکاهد. 
از پاره ای اصطلاحات جدید  که بتازگی در زبان فارسی معمول گردیده است، مانند حسّ آمیزی، بیان پارادوکسی، باستان گرایی، هماوایی یا نغمه حروف و همانند آن ها بتفصیل سخن گفته شده و نمونه هایی مناسب در مورد هر کدام بیان گردیده است. پاره ای اصطلاحات که به شعر نو مربوط است؛ مانند شعر سپید، شعر آزاد، شعر منثور، شعر نیمایی و موج نو که دانستن آن ها می تواند برای شعر دوستان و دانشجویان مفید باشد در پایان کتاب به شکل پیوست امده است. به منظور به یاد ماندن مباحث علم بدیع، در پایان هر مبحث، نمونه هایی منظوم و گاه منثور ذکر شده و نمونه ها ساده و عموماَ قابل فهم هستند.