نویسنده و منتقد ادبی رسالت داستان کوتاه را متحول کردن خواننده و مخاطب در لحظه عنوان کرد.
به گزارش آستان نیوز، علي براتي گجوان در بیست و ششمین نشست ادبی شمس که با حضور نویسندگان ایران و افغانستان برگزار شد، گفت: در داستان باید چیزی باشد که مخاطب را با خود همراه کند و رسالت داستان کوتاه تحول عمیق نیست، بلکه تحول لحظهای است که چه بسا بعد به تحولی عمیق تبدیل شود.
در ادامه این نشست جعفر عشقی، معاون ادبیات و تاریخِ ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خراسان رضوی، به گونهشناسی ادبیات پایداری پرداخت و آن را مشتمل بر سه گونه عنوان کرد.
وی ادبیات «دینی ـ آیینی» را گونه نخست ادبیات پایداری دانست و گفت: دفاع از فرهنگ قومی در طول تاریخ و حمایت از دین و باورداشتن مردم در برابر هجوم اندیشهها و فرهنگ بیگانه از دیرباز تاکنون موجب پدید آمدن این گونه از ادبیات پایداری شده است.
دومین گونه از ادبیات پایداری، ادبیات «ملّی ـ بومی» بود که وی بدان اشاره کرد و گفت: این نوع ادبیات ریشه در مبارزه و پایداری ملّتهای جهان در دفاع از آب و خاک نیاکان خویش دارد و بهترین نمونه از این گونه در ادبیات ایران، «شاهنامه» فردوسی، در ادبیات قوم تُرک، حماسه «دَدَهقورقود» و در ادبیات یونان، حماسههای «ایلیاد» و «اودیسه» است.
سومین گونه از ادبیات پایداری که به پایداری مردم، فراتر از محدودههای جغرافیایی میپردازد، ادبیات «انسانی ـ جهانی» است که وی توضیحیاتی را در خصوص آن ارائه داد.
وی در بخشی دیگر از سخنانش با بیان اینکه ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خراسان رضوی، همزمان با سایر استانها، هشتمین دوره جایزه ادبی یوسف را در قالب داستان کوتاه برگزار میکند، خاطرنشان کرد: موضوعهای اصلی این جایزه ادبی، دفاع مقدس، دفاع از حریم اهل بیت علیهمالسلام و پایداری و بیداری سایر ملّتهای اسلامی است و بخش ویژه آن با موضوع مقاومت 45 روزه خرمشهر و حماسه فتح خرمشهر برگزار میشود.
در ادامه، ابوطالب مظفری، مسئول «انجمن خوبان پارسیگوی» در مشهد، با این توضیح که ادبیات پایداری در معنای متأخر آن، به معنای مقابله یک دولت-ملت در مقابل اشغالگر خارجی است، بیان کرد: آنچه را امروز در افغانستان به عنوان ادبیات پایداری مطرح میشود، در دو بخش دورهای مقابله افغانها با تجاوز اشغالگران انگلیس و دوره اشغال افغانستان توسط روسها می توان تقسیم کرد، که منجر به نظمنامهنویسیها شد.
در بخش دیگری از این نشست، تعدادی از نویسندگان و منتقدان نیز به بیان نظرات خود پرداختند که از مهمترین نکات مطرحشده درباره این دو نوشته، فضاسازیهای جذاب، ایجاد ظرفیتهای خوب در هر دو داستان، عدم انسجام و وحدت عناصر داستان، عدم تأثیرگذاری راوی بر محیط و منفعلبودن او عنوان شد.
لازم به ذکر است بیستوششمین نشست ادبي شمس، به بهانه روز خبرنگار و سالروز شهادت «محمود صارمی»؛ شهید عرصه خبر در مزارشریف، میهمان داستاننویسان مشهد و افغانستان بود که در قالب دورهمی داستان با عنوان خوبان پارسیگوی، با همکاری سازمان کتابخانهها، موزهها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، در محل تالار قدس کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی برگزار شد.
یادآور میشود، کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، سلسله نشستهای ادبی شمس را با محوریت جلسات ادبی و نقد از اواخر سال 1395 در دستور کار خود قرار داد و تاکنون آثار بسیاری در حوزه ادبیات داستانی با حضور نویسنده اثر و منتقدین مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. ادبیات داستانی و ترجمه، قهرمانپروری در ادبیات و سینما، ادبیات داستانی و مطبوعات، جایگاه داستان در میان طلاب حوزه علمیه و... از دیگر موضوعاتی است که تاکنون نشست شمس به آنها پرداخته است.