تحلیل مؤلّفه‌های ادبیّات پایداری در اشعار سیمین بهبهانی

نویسنده
ابراهیم ابراهیم‌تبار*
استادیار گروه زبان و ادبیّات ‌فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل ebrahimtabar_bora@yahoo.com
چکیده
ادبیّات، ‌تابلوی اندیشه‌ها و احساسات شاعر نسبت به کلیّة رویدادهایی است که در دنیای اطراف رخ می‌دهد. شعرا،حوادث و وقایع موجود جامعه را ابتدا ترصید، سپس تجربه و احساس می‌کنند و با کمک ذوق و عنصرتخیّل آنها را به تصویر می‌کشند تا خواننده را به درک صحیح ازآن فضا، راهنمایی کنند. یکی از شاعرانی‌که در ترسیم فضای سیاسی- اجتماعی عصر خود، بسیار موفّق عمل‌کرده و مثل دیگر شاعران پایداری، نگران سرنوشت آیندة‌ مردم کشورش بوده؛ سیمین بهبهانی است. قلب او برای مردم و وطن اسلامی، می‌تپد. این نوع از اندیشه‌های پایداری؛ مقابلۀ با رژیم طاغوت، ظلم‌ستیزی و تشویق مردم برای حفظ وطن وآرمان؛ وگسترش عدالت و مبارزه با بی‌هویّتی، هدف او بوده و دراشعارش انعکاس یافته‌است.
نگارنده در این جُستار در پی پاسخ به این سؤال است که بازتاب ادبیّات پایداری در شعر سیمین چگونه بوده وکدام یک از مؤلّفه‌‌‌های پایداری در اشعار او بیشتر جلوه داشته‌است؟ بررسی‌های به عمل‌آمده، نشان می‌دهدکه گونه‌های مختلف مؤلّفه‌های پایداری در اشعارسیمین متجلّی شده‌است. یکی از مهمترین مؤلّفه‌های‌آن، مقاومت در برابر دشمن خارجی، انزجار از جنگ و ازعوامل دشمن درونی‌آن، مبارزه با فقر است. او شاعر دردمندی است که لحظه‌ای از مردم جدا نبوده و برای پاسداری از کشور، اشعار پرشوری را در وصف شجاعت رزمندگان و عظمت شهدا و درحمایت از دفاع مقدّس سروده‌است.
کلیدواژه ها
سیمین بهبهانی؛ ‌ادبیّات پایداری؛ شهید؛ فقر
اصل مقاله (323 K)