سخریه روشی خاص برای انتقاد مسائل موجود در جوامع به شمار می رود و آن آمیخته ای ازخنده و مزاح است
السخریة فی شعر ابراهیم طوقان
استاد راهنما: عباس گنجعلی
نگارش: ام البنین روحانی
دانشگاه تربیت معلم سبزوار، 1390
شماره ثبت: 30248
چگیده
سخریه روشی خاص برای انتقاد مسائل موجود در جوامع به شمار می رود و آن آمیخته ای ازخنده و مزاح است و زشتیهای اخلاقی و جسمانی را با سبکی طنز آمیز بیان میکند. طنز آئینه ای راستین برای دوره های مختف عربی به می شمار می رود که از خلال آن اوضاع و احوال جوامع و ارزشهای ثابت و متغیر و همچنین مفاهیم انسانی آن آشکار گردد. آنچه که شعر ابراهیم طوقان را متمایز می سازد سخریه اوست. او سخریه خود را به سمت و سوی سیاسی می کشاند و نقد خود را در خصوص مسائل اجتماعی جاری می گرداند. او افراد را بیشتر از مفاهیم و ارزشهای کهنه مورد تمسخر قرار میدهد. اشعار طنزآمیز ابراهیم طوقان از هر غموض و ابهامی به دور است و در آن تکلیف و تصنع دیده نمی شود بلکه شعری است ساده و روان. او در اشعار طنزآمیز خود به"کاریکاتور" استناد نمی کند، و خود را متمرکز بر ویژگی های جسمانی نمی گرداند، بلکه هدف او مسائل اخلاقی است و طنز خود را به شکلی تاثیر گذار درمی آورد که وجدان انسان را به لرزه و حرکت وامی دارد.
کلیدواژه ها
ابراهیم طوقان، شعر، سخریه
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است
