مطالعه تطبیقی چهره امام حسین(ع) و حضرت عیسی(ع) در شعر فارسی

استاد راهنما: حسن اکبری بیرق

نگارش: رضا نیکو؛ دانشگاه سمنان .- 1391

چکیده

تأثیر باورها و آیین‌های مسیحی در نگرش شیعیان ایرانی به امام حسین (ع) انکارناشدنی است. یکی از مهم‌ترین مسائلی که از این رهگذر وارد باورهای شیعی نیز شده است، مسأله «فدا» است؛ این مسأله، هنوز در جامعه جهانی به‌ویژه در جامعه ایران وجود دارد و از اهمیّت پژوهشی زیادی برخوردار است. مسیحیان برآنند حضرت عیسی (ع) با خون پربهای خود کفّاره گناهان ایشان را داده و بدین سبب به او لقب «فادی» (منجی) داده‌اند. این باور، رفته‌رفته درباره امام حسین (ع) نیز تحقّق یافته است. این پایان‌نامه، با هدف مطالعه دو چهره یادشده و تطبیق نگاه شاعران به این دو انسان آسمانی - زمینی در شعر فارسی تدوین یافته است. فصل اوّل: «کلّیات»، فصل دوّم: «مبانی نظری»، فصل سوّم: بخش اوّل: «عیسی‌بن‌مریم (ع)، از حقیقت تا اسطوره»، بخش دوّم: «حسین‌بن‌علی (ع)، از واقعیّت تا آرمان»، فصل چهارم: «مطالعه تطبیقی چهره امام حسین (ع) و حضرت عیسی (ع) در شعر فارسی»، و فصل پنجم: «نتیجه» را شامل می‌شود. در نهایت این نتیجه به دست آمده که برداشت‌های مسیحیان از حضرت عیسی (ع) در نوع نگاه شاعران به امام سوّم شیعیان نیز موثّر بوده است؛ و طبعاً بر اساس ذات شعر و فضای خاصّ خیال و تصویری که در شعر وجود دارد، چهره‌ای که از این دو انسان الهی در ادبیات اراده شده بعضاً واقعیّت تاریخی ندارد.

کلیدواژه ها: امام حسین، شعر فارسی، عیسی مسیح، مطالعه تطبیقی