نقد و تحلیل ادبیات اسارت با تکیه‌بر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران( phd)
استاد راهنما: احمد امیری خراسانی
نگارش: علی‌محمد روانستان؛ دانشگاه شهید باهنر کرمان.- 1395
چکیده
ادبیات اسارت، یکی از شاخه‌های اصلی ادب پایداری است. اگرچه زبان فارسی در عمر بلند خود، گونه‌های مختلفی از ادبیات پایداری را تجربه کرده، امّا باید اذعان داشت که در هیچ دوره و زمانی به‌اندازه سال‌های پس از انقلاب و مصادف با جنگ تحمیلی، آثار شاخصی در این حوزه آفریده نشده است؛ بااین‌حال، تاکنون پژوهشی مستقل در حوزه معروفی ویژگی‌های محتوایی، ساختاری و ادبی آثار اسارت صورت نگرفته است. بر این اساس و برای رفع این کمبود، در این پژوهش که به روش تحلیل محتوا انجام‌شده است، ضمن مروری کلی بر جنگ و ادبیات پایداری، ادبیات اسارت تعریف‌شده، ریشه وقوع اسارت و جایگاه آن در ادبیات پایداری معروفی شده و به دودسته کلی ادبیات شفاهی و ادبیات کتبی تقسیم گردیده است.در ذیل ادبیات شفاهی، گونه‌های (القاب و عناوین برساخته اسارت، خطابه، شعار، زبان ضربه) و در ذیل ادبیات کتبی، انواع (سرود، شعر، طنز، نامه و نمایشنامه) قرارگرفته و هرکدام از آن‌ها به‌طور جداگانه تحلیل و بررسی‌شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ادبیات اسارت، ضمن اینکه در حوزه‌های زبانی و ساختاری، ادامه‌دهنده گونه‌های ادبیات پایداری است، در حوزه معنایی هم مؤلّف‌ها و ویژگی‌هایی خاص خود دارد.
کلیدواژه‌ها: ادبیات اسارت، ادبیات پایداری، جنگ ایران و عراق
کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی
