جبران خلیل جبران
جبران خلیل جبران در لبنان زاده شد. دوازده ساله بود که همراه با خانواده اش به آمریکا مهاجرت کرد و در شهر بوستون سکنی گزید.
جبران در آغاز به آموختن زبان انگلیسی پرداخت. سپس در بیروت بازگشت و طی چهار سال زبان عربی خود را تقویت کرد. پس از آن به نیویورک رفت و به آموختن هنر نقاشی پرداخت. چندی بعد برای تکمیل آموخته های خود درباره ی این هنر عازم فرانسه شد و از محضر استادان آن سامان مانند نقاش مشهور مارودن بهره ها برد.
جیران در آمریکا انجمن رابطه ی قلمی را به راه انداخت. گروه کثیری از بزرگان عرب مانند شاعر معروف ایلیا ابوماضی در این انجمن عضویت داشتند.
جبران خلیل آثار فراوانی به عربی و انگلیسی نوشت که مشهورترین آن کتاب پیامبر است که به اکثر زبان های زنده جهان بگردانده شده است. جیران شعر نیز می سرود و الهواکب و اشک و لبخند دفترهای شعر اوست.
به طور کلی آثار ادبی جیران خلیل جیران را می توان به سه دوره تقسیم کرد :
دوره اول : چهره های لبنانیی او در این دوره به دردهای اجتماعی مردم لبنان می پردازد و قصه هایش بیش تر محور حول شورش علیه فئودالیسم های سیاسی است.
دوره دوم : دوره ی چنین گفت زردشت است در این مرحله جبران خلیل می کوشد همانند نیچه، فیلسوف مشهور سخن بگوید.
دوره ی سوم یا مرحله ی مصطفی، در قصه ی پیامبر در حقیقت مصطفی خود جبران است که فلسفه گرایی را رها کرده و به آرامش رسیده است.
این نویسنده و شاعر عرب سرانجام در سال 1931 در نیویورک درگذشت.
