با دقت در تاریخ ادبیات از گذشته تابحال در می یابیم که نوگرایی منحصر به زمان خاصی نمی شود...
زمان و زمین نوگرایی در اذبیات معاصر عربی و فارسی(مطالعه موردی: ادونیس و نیما)
استاد راهنما: کلثوم صدیقی
نگارش: محبوبه حبیبی درح، دانشکده و علوم انسانی؛ 1392
شماره ثبت: 42107
چکیده
با دقت در تاریخ ادبیات از گذشته تابحال در می یابیم که نوگرایی منحصر به زمان خاصی نمی شود و از آغاز همراه بشر و ادب و او بوده است. پس مشخص کردن این مساله که نوگرایی دقیقا از چه زمانی شروع شده است و یا اینکه در هر دوره ای از چه تاریخی اتفاق افتاده کاریست بیهوده، زیرا نوگرایی امری تدریجی و غیر ارادی است و تعیین تاریخی مشخص برای آن ناشدنی.بنابراین ما در این پژوهش، به دنبال چیستی نوگرایی و همچنین روش ساختن اینکه سرعت روند مدرنیسم در عصرمعاصر در پی چه اتفاقاتی بوده است مهم ترین عوامل سیاسی و اجتماعی مؤثر برمدرنیسم م مخصوصا ادبیات عرب و فارسی کدام است؟ آیا نوگرالیی عصر معاصر که تمام جنبه زندگی بشر را دربرگرفته به طور کامل سنت ها را درهم می شکند یا اینکه بیان آن بر پایه هایی از سنت شکل گرفته است؟ برای زمینه های نوگرایی درشعر مراجعه به تاثیر عوامل فرهنگی، ساسی، اجتماعی و... ضروری است زیرا دشاعران از میان مردم بر می انگیزند اگرچه همیشه با مردم سخن نمی گویند و شعرشان در همه دوره ها ازتاب زندگی مردم نیست ولی به هرصورت پختگی ونسبتی با فرهنگ و شرایط حاکم بر جامعه دارند در این زمینه نظریات صاحبنظرانی از جمله ادونیس و نیما تا حدودی راه را روشن می سازد.
کلیدواژه ها
نوگرایی، اشتراک و افتراق، ادب معاصر، ادونیس و نیما، زمینه ها
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است
