به مناسبت زادروز محمدعلی بهمنی
شعرهایی از متولد قطار
خودش، تولدش را این‌طور تعریف می‌کند: «دو ماه به زمان تولدم باقی‌مانده بود، که برادرم در دزفول بیمار می‌شود. خانواده هم از این فرصت استفاده می‌کنند تا به عیادتش بروند. این است که در قطار به‌دنیا آمدم و در شناسنامه‌ام درج شد متولّد اندیمشک، چون دایی من در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه‌ام را همان زمان می‌گیرد. البته زیاد آنجا نبودم...در اصل تهرانی هستیم. پدرم برای «ده‌ونک» و مادرم برای «اوین» است. در اصل ساکن خود بندرعباس بودیم.»
محمدعلی بهمنی
خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا): بهمنی یکی از مشهورترین شاعران حال حاضر است. در مصاحبه‌ای که اسفندماه سال پیش با او داشتیم، درباره ورود شعر به زندگی‌اش می‌گفت: «در خانه ما، برخلاف پدرم که شعر را قبول نداشت، مادرم عاشق شعر بود و همیشه سفره شعر پهن می‌کرد و روزی چندبار از نعمت آن استفاده می‌کردیم. مراسم شعرخوانی همیشه از خواهران و برادران بزرگ‌تر شروع و به من که کوچک‌ترین عضو خانواده بودم ختم می‌شد. یادش به خیر! سفره شعر قبل از سال تحویل پهن می‌شد و تا آخر تعطیلات از برکت آن استفاده می‌کردیم.»
از همین سفره هم بوده که نخستین شعرش را در 9 سالگی سروده است و امروز که آغاز 75 سالگی‌اش را تجربه می‌کند، هنوز عاشق شعر است و در کلامش، شعر همانند رودی روان جریان دارد اما در کنار شعر که زندگی‌اش را برای آن گذاشته، شاید جالب باشد بدانید؛ سال‌هاست که چاپخانه‌ای هم در بندرعباس دارد و توانسته برای جوانان این منطقه کار ایجاد کند و یکبار هم در همین زمینه به عنوان چهره ماندگار صنعت چاپ معرفی شد.
محمدعلی بهمنی، 27 فروردین‌1321 متولد شد. به مناسبت همین روز، سراغ برخی شاعران رفتیم و از آنها خواستیم که از میان انبوه شعرهای بهمنی، یک شعر را که بیشتر دوست دارند، انتخاب کنند.