احمد رضا احمدی در سال ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد.
وی دوره آموزش‌های دبستانی را در کرمان گذراند و 7 سال بعد به همراه خانواده راهی تهران شد و در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد. ذوق کودکی‌اش در بزرگسالی او را به شعر کشاند.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایه‌ای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پی‌ریزی کند.
وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال 1340 منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه 40 را جلب کرد.
احمدی، پس از آن به یکی از شاعران تاثیرگذار معاصر بعد از نیما و شاملو در میان شاعران پس از خود مبدل شد.
حضور فعال وی در عرصه شعر، ادبیات کودکان، دکلمه شعر و هنر سینما، از او چهره‌ای مؤثر در ادبیات و هنر معاصر ساخته است.
از احمد رضا احمدی بیش از 18 مجموعه شعر، 15 کتاب برای کودکان، دکلمه اشعار خودش در کاست یادگاری و اشعار حافظ، نیما، سهراب سپهری و شاعران معاصر منتشر شده است.
در سال 1378 سومین جایزه شعر خبرنگاران با مراسمی متفاوت و خصوصی در خانه احمدرضا احمدی برگزار شد.
همان سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مراسم بزرگداشت احمدرضا احمدی، تندیس مداد پرنده را به او اهدا کرد.
تندیس مداد پرنده به احمدی اهدا شد 
احمدی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سال‌ها فعالیت کرده و هم اکنون نیز در همان جا مشغول به کار است.
برخی از آثار احمدرضا احمدی:
طرح، ناشر: احمدرضا احمدی، 1340
روزنامه شیشه‌ای، طرفه، ۱۳۴۳
وقت خوب مصائب، زمان، ۱۳۴۷
من فقط سفیدی اسب را گریستم، مرکز، ۱۳۵۰
ما روی زمین هستیم، زمان، ۱۳۵۲
نثرهای یومیه، ناشر: احمدرضا احمدی، ۱۳۵۹
هزار پله به دریا مانده است، نشر نقره، ۱۳۶۴
قافیه در باد گم می‌شود، پاژنگ، ۱۳۶۹
لکه‌ای از عمر بر دیوار بود، نوید شیراز، ۱۳۷۲
ویرانه‌های دل را به باد می‌سپارم، نشر زلال، ۱۳۷۳
از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی، سازمان همگام، ۱۳۷۶
عاشقی بود که صبحگاه دیر به مسافرخانه آمده بود، سالی، ۱۳۷۸
هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود، ماه‌ریز، ۱۳۷۹
یک منظومه‌ دیریاب در برف و باران یافت شد، ماه‌ریز، ۱۳۸۱
عزیز من، افکار، ۱۳۸۳
ساعت۱۰ صبح بود، چشمه، ۱۳۸۵
چای در غروب جمعه روی میز سرد می‌شود، ثالث، ۱۳۸۶
روزی برای تو خواهم گفت، ثالث، ۱۳۸۷