شین پرتو(شاعر- داستان‌نویس)، آمدن: 12/10/1276- کنگاور کرمانشاه
دکتر شین پرتو با نام اصلی علی شیرازپور، شاعر، نویسنده و زبان‌شناس معاصر ایرانی بود که در آثار خود به رد بدی‌ها و پلیدی‌ها می‌پرداخت و زندگی را ستایش می‌نمود.
وی پدر مازیار پرتو (کارگردان و مدیر فیلمبرداری)، و پدر بزرگ ویشکا آسایش (بازیگر و طراح صحنه) بود.
مادر وی در هنگام وضع حمل از دنیا می‌رود و همین نکته تأثیر عمیقی در روحیه هنری او در بزرگسالی می‌گذارد بطوری که در بسیاری از آثار ادبی وی منعکس می‌شود. پدربزرگ شین پرتو که از معممان زمان خود و مورد اعتماد کنگاوریان بوده در رشد و تربیت نوه اش تأثیر قابل توجهی می‌گذارد، بخصوص با مرگ خود که شین پرتو همیشه از آن با حیرت یاد می‌کرده.
وی که در آن زمان کودکی بیش نبوده بعد از ظهر متوجه گریه‌ها و نجواهای پدر بزرگش می‌شود، و او را در حالی میابد که در سجاده خود مشغول عبادت است. از پدر بزرگش علت ناراحتی وی را می‌پرسد، اما او توضیح می‌دهد که هیچ جای نگرانی نیست و فوراً با روی خوش نوه خود را به بستر خواب می‌برد و او را ترغیب می‌کند تا بخوابد. پس از بیداری مجدد، پدر بزرگ خود را فوت شده بر سجده میابد.
شین پرتو پدر توانمندی داشته که وی را به میهمان نوازی و گشاده‌دستی تشویق می‌کرده، تا جایی که او حتی کل گوجه و چاقاله چرخی دوره گرد را می‌خرد و کودکان محل را میهمان می‌کند.
در ابتدا شروع به تحصیل در رشته طبابت می‌کند اما خیلی زود منصرف می‌شود و به تحصیل در رشته ادبیات زبان فرانسه می‌پردازد. دورانی که در فرانسه به تحصیل می‌پردازد، از بسیاری جهات موجب پرورش بیشتر طبع هنری وی می‌شود. وی پیش از آغاز جنگ دوم جهانی به ایران بازمی‌گردد.
شین پرتو به عنوان سرکنسول ایران در بغداد، و سپس بعنوان سفیر ایران در هندوستان برای وزارت امور خارجه خدمت می‌کند. در دوران خدمت، همچنان فعالیت فرهنگی خود را ادامه می‌دهد. تصحیح معاصر ترجمه و چاپ نوین اوپانیشادها به زبان فارسی ظاهراً در همین زمان و دوره سفارت وی صورت می‌گیرد. شین پرتو بیش از یک سوم پایانی عمر خود را در نابینایی به سر برد، اما حدود ده اثر پژوهشی را در همین دوران نابینایی به زیور طبع آراسته ساخت.
شین پرتو بعضی داستان‌های تاریخی را به نثری شاعرانه نوشته. کارهای او را آن زمان، نوعی غزل منثور می‌دانستند.
شین پرتو مکابته‌ای مفصل و درخور تأمل با دانشگاه یامانوشید ژاپن داشته است که در آن با استناد به مدارک زبان‌شناسی متذکر شده است که نام آن دانشگاه شکل دگرگون شده نام پادشاه ایرانی جمشید است.
يکي از کتابهاي معروف شيراز پور «هفت چهره» نام داشت که مجموعه اي از زندگي نامه هاي حضرت عيسي مسيح (عليه السلام)، ذبيح بهروز، ميرزاده عشقي (شاعر شهيد دوران رضاخان ميرپنج)، رضا کمال شهرزاد و چند تن ديگر از شخصيتهاي ملي و ادبي کشور بودند که با مايه اي روايي، بيان شده است.
آثار: در گرو پول، بازيهاي هستي، خانه نمک
