بررسی مثنویهای عاشقانه نظامی و امیر خسرو دهلوی از دید شکل شناسی (phd)

استاد راهنما: محمد شفیع صفاری

نگارش: محمدباقر شهرامی؛ دانشگاه بین المللی امام خمینی(ر) .- 1393

چکیده

تبیین رابطه بین شکل و محتوا و بررسی ساختار و شکل آثار ادبی می تواند کمک شایانی به شناختن جنبه های مختلف یک اثر ادبی نماید. نظامی گنجوی به عنوان بزرگترین شاعر داستان پرداز ادب کهن ما که چندین نظیره گو و استقبال کننده دارد، شگردهای مختلف ادبی را در آثار و منظومه های خود به کار برده که بی شک شناخت و بررسی آنها نشان دهنده توانایی و جایگاه والای نظامی در میان داستان پردازان کهن است. در این اثر قصد داریم به بررسی و تبیین جنبه های مختلف شکلی دو مثنوی خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی با توجه به معیارهای سنتی شکل شناسی از جمله عناصر داستان و ساختار بپردازیم و برای روشنتر شدن کار نظامی این دو مثنوی را با دو اثر مشابه و نظیره امیر خسرو دهلوی که به زعم بسیاری از محققان ، بزرگترین مقلد نظامی است مقایسه کنیم.

کلمات کلیدی: نظامی، شکل شناسی، مثنوی، ریخت شناسی، عاشقانه