بررسی مضمون‌ها و حوزه‌های عرفان در مجموعۀ اشعار قزوه

نویسندگان
علی عابدی 1؛ حسین یزدانی2
1معاون دانجویی فرهنگی و مربی دانشگاه معارف قرآن و عطرت اصفهان
2عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور
چکیده
انقلاب و به‌ویژه دفاع مقدّس، با ظرفیّت‌های خود؛ از جهت رهبری الهی، اعتقاد به غیب، توجّه به آموزه‌های قرآنی،گرایش‌های معنوی-عرفانی و وجود جوانان شهادت‌طلب، زمینه‌هایی را فراهم نمود تا مضامین عرفان در ادب پایداری بازتاب یابد؛ در این میان، قزوه، شاعر آیینی ‌معاصر، با اشراف به حوزۀ درون‌دینی و ادب سنّتی، توانست به خوبی در این حیطه راه‌یابد؛ چنانکه کاربرد واژگان و اصطلاحات عرفانی در شعر او دارای بسامدبالایی است. بیان شیوه‌های گوناگون کاربرد این عناصر در آثارش از تعبیرها، تلمیح‌های مشترک قرآنی-عرفانی و اسامی کتاب‌های عارفان و صوفیان از وسعت اطلاّعش حکایت دارد. نقد و محاکات شاعر از متظاهران به عرفان و تصوّف، نیز رونمایی از اندیشة منفعلانۀ این گروه و نظام اندیشگی او به عرفان میدانی و جهادگرانه جایگاه ویژه داده‌است. این پژوهش که به شیوة کتابخانه‌ای و تحلیل‌محتوا نگاشته شده؛ رهیافتی است به اهمیّت موضوع عرفان در ادب پایداری و ظرفیّت‌های ادبی این شاعر که می‌تواند احیاگر برجستگی‌های اخلاقی و فضیلت‌های فراموش‌شدة دفاع مقدّس نیز باشد.
کلیدواژه ها
عرفان؛ شعر پایداری؛ قزوه؛ دفاع مقدّس

اصل مقاله (421 K)