جلوههای پایداری در شعر بیداری اسلامی (بر اساس کتاب «آیات بیداری»)
نویسندگان
علی اصغر روان شاد 1؛ نعیمه خبازی اشرف2
1دانشگاه یزد
2دانشگاه
چکیده
بیداری اسلامی به معنای زنده‌شدن دوباره در پرتو اسلام اصیل و تجدید حیات اسلام است که در سایۀ آن استقلال، عدالت و ارزش‌های متعالی جانمیگیرد. در جریان بیداری اسلامی، جهان اسلام تلاشمیکند با پایداری و مقاومت به بازسازی هویت اسلامی خود بپردازد و ایمان، آرمان و هستی خویش را در برابر سلطه و تهاجم بیگانگان حفظ‌نماید. در این میان، شاعران مقاومت ایران - همگام با سایر شاعران متعهّد - با سلاح شعر از حریم بیداری اسلامی دفاع‌نموده و به یاری مردم و مبارزان این میدان برخاستهاند.
کتاب «آیات بیداری» گزیدۀ شعر بیداری اسلامی است که در آن بیش از 80 شعر از شاعران مقاومت ایران به کوشش راضیه رجایی گردآوری‌شده‌است. این پژوهش سعی‌دارد مهم‌ترین جلوههای پایداری در شعر بیداری اسلامی را بر اساس این کتاب بررسی‌کند. سؤال اصلی این تحقیق، عبارت است از این‌که: مهم‌ترین جلوهها و مظاهر پایداری در شعر بیداری اسلامی طبق این کتاب چیست و سرایندگان این اشعار چگونه و با چه شیوهای به مسئلۀ بیداری اسلامی پرداختهاند؟ روش تحقیق در این مقاله، تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانهای است. یافتههای این پژوهش نشانمیدهد که شاعران بیداری اسلامی، ضمن دعوت به قیام در برابر جنایت‌های دشمنان و بیان بیدادگریهای آنان، معتقدند اندیشههای حیاتبخش امام خمینی (ره) باعث ایجاد و تقویت جنبشهای بیداری اسلامی شده‌است.
کلیدواژه ها
ادبیّات پایداری؛ شعر بیداری اسلامی؛ آیات بیداری
اصل مقاله (386 K)
